İlham Ansiklopedisi

Çocuk Gibi

Perde gibi açıldı gözlerimiz.

Anamız babamız vardı önümüzde,

Belki de yoktu gönlümüzde.

Ama hep sevgi gösterenler vardı,

Adını bilmediğimiz;

Ana baba deyip geçtiğimiz.

Çünkü; adını bilsek ne fayda,

Tarihi desen, muamma

Ama sevgi desen, gönül desen;

Aç kollarını, kucakla!

Farkında değildik o zaman ama

Hepsi bir hâtıra şimdi:

Çocuk gibi... Hayal gibi...

Elimizdeki bir parça sopa ile;

Uçardık gökyüzünde.

Bir damla gözyaşı ile;

Kıyameti koparırdık birdenbire!

Ama bir Kalem ile;

Cenneti çizmemiz bahane!

Biri gelse, dese:

"Var mı gönlünde,

Makûl bir hikâye?"

Derim ki:

"Hayal gibi bir hayat var elimde,

Hayal-i gerçek,

Çocuk gibi... Hayal gibi...

Hayat misali..."