VMA_ ΑΓΑΠΗ #2

22

ΤΖΟΥΛΙΕΤ

Την επόμενη μέρα συναντηθήκαμε με τον Έλιοτ στην καφετέρια της σχολής. Παραγγείλαμε και καθίσαμε σε ένα από τα ψηλά πάσα.

«Πως πήγε χτες;» με ρώτησε.

Κούνησα αόριστα το κεφάλι. «Είχα αρκετό άγχος». Η διδασκαλία ήταν κάτι νέο και για τους δύο μας ωστόσο ο Έλιοτ είχε κάνει αρκετές διαλέξεις, φαινόταν οικείος με το αντικείμενο. «Είναι η αρχή της καριέρας μου, προσπαθώ να αποφύγω τα λάθη και ανταπεξέλθω επ' άξια στις υποχρεώσεις μου» έκανα μια παύση γιατί δεν ήμουν σίγουρη για τη συνέχεια. Δεν ήθελα να αναφερθώ στην αναστάτωση που δημιουργούσαν αυτοί που πλασάρονταν σαν μεταπτυχιακοί φοιτητές - να δώσω τους βαρύτητα. «Οι συνθήκες στις αίθουσες είναι περίεργες...» πρόσθεσα αόριστα. «Δεν έχουν όλοι τον στόχο να αριστεύσουν».

Ο Έλιοτ συμφώνησε νεύοντας.

«Δεν θα εστιάζεις σε κανέναν, Τζουλιέτ. Δεν σε νοιάζει τι κάνουν –αν προλαβαίνουν να τα εμπεδώσουν ή να τα σημειώσουν. Εκείνοι που ενδιαφέρονται, θα ρωτήσουν».

Ήπια από τον καφέ μου, ενώ εκείνος συνέχισε να με συμβουλεύει σχετικά με την κατανομή εργασιών. Σύμφωνα με τον Έλιοτ, οι φοιτητές ήταν χωρισμένοι σε παρέες και προφανώς είχαν ήδη διαλέξει τις ομάδες τους. Το μόνο που έλειπε ήταν να με ενημερώσουν για τις συνεργασίες και να τους ανακοινώσω τα θέματα. Τα υπόλοιπα ήταν επίσης πρόβλημά τους.

«Ούτε με αυτούς θα ασχολείσαι» πρόσθεσε δείχνοντας μου διακριτικά στο πλάι.

Σε ένα παρόμοιο πάσο καθόταν ο Λιόν με το παρεάκι του. Τον Λέιτον Κρος και τη Λόρα Έιμς που δούλευαν στην είσοδο της Κορύφωσης. Και οι τρεις ήταν βασικοί Πυλώνες της Οικογένειας του Ντέιμον. Πέρα από τον Λιόν, για τους άλλους δύο δεν είχα ιδέα τι ρόλο είχαν στη σχολή.

Προς έκπληξή μου, ο προστάτης μου έπινε καφέ και όχι μπίρα, αλλά ως συνήθως είχε τα χάλια του. Τα μάτια του ήταν κατακόκκινα, μετά βίας ξεχώριζες το μπλε τους χρώμα. Μαύροι κύκλοι, ρούχα σχεδόν καθαρά, σχεδόν σιδερωμένα, γυαλιά ηλίου.

Ήταν στραμμένος προς το μέρος μου και μόλις είδε πως τον κοίταξα, κατέβασε τα γυαλιά και μου έκλεισε το μάτι.

Διέλυσα πρώτη την επαφή.

«Θα χάσεις τον χρόνο σου αν πιστέψεις πως μπορείς να τους διορθώσεις...» συμπλήρωσε ο Έλιοτ όταν επέστρεψα την προσοχή μου επάνω του. «Έμαθα πως ανήκουν σε συμμορία Τζουλιέτ. Καλύτερα να προσέχεις».