Merhaba ben Şilan.Mal ev arkadaşım,aynı zamanda kankamla kalıyorum.Bu çok değerli bir insan,Çağla.Yeni bir eve yerleştik çünkü mal Çağla bir önceki evin kirasının bir kuruşunu bile bok ödemişti.Bugün karşı köşkten sesler geliyor.Tuhaf,ürkütücü sesler.Ama bu beni çok ilgilendirmiyor.Komşu ziyaretine gidelim diye tutturdu Çağla.Niye diye sordum.Mal çağla dediki çönkö bör möcörö östöyöm korkotoco bo yoro bönzöyö dedi.Kabul ettim.Evin bahçesinde çıkıntılar vardı bir sürü.Mezar gibi.Üstünde ise kan izleri...Çağla'nın dikkatini dahi çekmedi.Bir balta vardı bahçede.Bütün mezarları kazdım.Hepsinde iskeletler vardı.Çağla:
-Mal gerizekalı.Macera arama kazma lan oraları buraları.
Ben gözlerimi devirdim:
-Malsın lan sen.Harbi malsın.Macera arayan sensin öküz!
Çağla:
-Gizemli bir ev burası.Hadi içeri girek.
Ben:
-Bir an önce kurtulsak buradan :/
Çağla:
-Sus lan uyuz!
İçeri girdik.Kapı bir itişte açıldı.Ürpertici bir gıcırtıyla...İlk kat modern evler gibiydi.Tatlıydı,hoştu.Beyaz-pembe.Koltukların altlarına,masaların arasına vs vs vs her yere baktık,değişik bir şey yoktu.Merdivenler ahşaptı.Her basışta daha çok gıcırtı,her basamakta daha çok kan izi...Yukarı kat ahşaptı,bomboştu.yerler kan iziydi.Salonun ortasında bir sandık vardı.Çağla:
-Açmasak mı?
Ben Çağla'ya tekme atarcasına:
-Lan gerzek o kadar yolu senin için geldik.
Çağla mal bir kahkaha sonrası sandığa doğru yürüdü.Bende yürüdüm.O sırada esrarengiz bir ses:
-O sandığı açarsanız,bu sizin sonunuz olur.
Çağla çığlık attı.ses:
-Iyy,sese bak!
Ben:
-Bunları tınlamıyorum.Eve gideceğim zamanı dört gözle bekliyorum.
Ses:
-Buradan çıkar mısın sandın?
O sırada sandıktan çığlıklar gelmeye başladı.Ben oflaya puflaya açtım.Sandıktan bembeyaz tenli,gözü yerine karanlık bir boşluk olan,gözyaşı yerine kan akan,başı sağa eğik,bembeyaz korkunç bir elbise giymiş bir varlık vardı.O esrarengiz ses bundan geliyordu.Çünkü bu ses o konuşunca oluyordu:
-Size sandığı açmayın demiştim!
Üstümüze yürümeye başladı.Çağla'nın üstüne atladı.Upuzun tırnaklarını Çağla'nın boynuna değdirdi.Çağla korkuyla bayıldı.Anam!Sıra bendeydi.Bana dönüp:
-Seninle sonra görüşeceğiz.Şimdi bu sandığı kapat ve anahtarı yok et.
O içeri girince anahtar dışarı fırladı.Ellerim titriyerek kitledim ve kırıp bahçeden attım.O sırada sandık kendinden açıldı.Bir el aynası vardı.Aynada yazan şey şuydu:
-O anahtarı yok etmeyecektin!Lanetlendin!
Hemde,hemde kanla yazılıydı.Çağla kendine gelip:
-Bir komşu ziyareti nelere mal oldu...
