Eve gelince şöyle güzel bir 'oh' çektim. Huzur...Bu orada bulamadığım bir şeydi. Yine de okul meselesine çok sıkılmıştım. Babam beni nasıl veya hangi kafayla oraya yazdırdı acaba?
-Yağmur,okul nasıldı?
-Berbattı.
-Hadi ama. Henüz ilk gün diye böyle söylüyorsun. Yakında seveceksin.
Bunu dediği zaman ağzım açık kaldı. Ama bunu dediyse artık ben bile birşey diyemem . Babamda ki keçi inadına lanetler olsun!
-Noldu canım?
-Şey....Yok birşey. Aklıma bir kitap geldide.
-Sen neden hiç internete girmiyorsun ?
-Bilmem ki.Girince ne işime yarayacak?
-Aslında ben,bir telefonun olursa iyi olur diye düşünmüştüm.Bu nedenle sana bunu aldım.
Pembe bir kutuydu. Aslında uzun zamandır bir telefonum olsun istiyordum. Wattpad denen yazarların ve milyonlarca kitabın olduğu bir uygulama varmış. Bana kalırsa bu kitap taşımaktan daha kolay ve pratik olacak.
-Teşekkür ederim baba!
Ona sarıldım be yanağına sulu bir öpücük kondurdum.Yemek yedik ve birkaç film izledik. Bende okula geç kalmak için uyanık kalmaya çalışıyordum. Ama uykunun yumuşak pençesine esir düştüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fabrika Hatası
RomanceO sürtüklerin arasındaki rahibe kız Yağmur ve baş pislik,okuldaki tüm kızları becermiş Rüzgar... Onların önlerinde yaşanması gereken bir İstanbul ve söylenmesi gereken iki.kelime var;seni seviyorum.
