ELYSIUM

CHAPTER 2 [Immortals] ✔️

[CHAPTER 2] : Immortals

Mikaezee's POV

My well-being is awake and I can feel the softness on my back that gives me comfortable sleep.

My dream— nakakaloka. As in. Nag-travel ng maraming lightyears 'yung utak ko at napunta raw ako sa Andromeda. The horror!

Pero— wait, wait, wait!

Ang alam ko, hindi malambot ang higaan ko dahil nagbabanig lang naman ako sa kawayan kong higaan.

Nang mapagtanto ito ay mabilis akong dumilat at umupo sa hinihigaan ko at kasabay ng pagbaba ng comforter mula sa balikat ko ay ang pagkagimbal ng katawang tao ko.

And when I roam my eyes, a combination of dirty blue and cream theme bedroom welcomes me. They were a good colors to see; very refreshing pero—

HINDI ITO ANG KWARTO KO!

At ano ang unang dapat gawin kapag nagising ka sa hindi pamilyar na kwarto?

Una, umalis ka muna sa kama at tumayo at maghanap ng pwedeng daan para makatakas sa mga kidnapper mo.

I saw a balcony with a floor to ceiling na glass door and it was sliding pero nang subukan ko itong buksan ay naka-lock ito. Wala ng bintana rito kaya ang choice ko lang ay ito, ang isang pintuan na mukhang palikuran, isa na pwedeng— ahm— walk-in-closet?— tapos 'yung isa ay— for sure ang main door.

Napatianod ako nang bumukas ang pintuan at bumungad sa akin ang dalawang taong huli kong nakita sa panaginip—

Nanlaki ang mga mata ko ng mapagtanto na— hindi ito isang panaginip.

Baka hallucination?! I closed my eyes and pinched my skin pero nasaktan lang ako.

May mga kidnapper akong alien! Anakngtipaklong!

Pangalawa, kapag hindi gumana ang unang plano—

"AHHHHH! Tulong! Tulong! Help! Nakidnap ako! Tulo—ommp!" The woman's hand suddenly covered my mouth but I hysterically fought— but useless lang!

Pangatlo, kapag hindi pa rin gumana ang una't pangalawang paraan—

mag-goodbye ka na sa mundo!

Joke!

Pangatlo, kumalma ka at manalangin na sana may awa ang mga kidnapper mo.

Sana po mabuhay pa ako ng mahaba. I prayed before calming.

"There. Kumalma ka, Miss. Wala kaming gagawing masama sa'yo. Atsaka, hindi kami kidnapper, okay? Pag-usapan natin 'to ng masinsinan, ayos ba 'yon? Kalmado ka na? Tatanggalin ko na ang kamay ko." She softly said to me kaya marahan akong tumango at huminga ng malalim while she slowly removes her hand on my mouth.

Tikom lang ang bibig ko habang nakatingin sakanila. Hindi ko pa rin maikakaila na kinakabahan pa rin ako sakanila. Although, they look good naman pati mga feslak nila.

The woman has this long auburn curly hair flowing up to her waist; kulay berde ang mata nito at mapungay; her brows are molded perfectly, her nose is pointed and her lips are thin and color red habang naka-suot ito ng parang victorian get up pero hindi 'yung parang pang-ball gown while the man wears a simple white shirt at isang black shorts, basta gwapo siya at medyo bulky and tan skin. Tinatamad na akong mag-describe.

"Okay. Maybe, we should eat first?" Malumanay pa rin na tanong ng babae sa akin.

Tinatansa ko sila. Bago ako huminga ng malalim at marahan na tumango. The lady smiles at me at iginaya na ako papalabas habang ang lalaki ay nakasunod lang habang pababa kami ng hagdan. Wow. Mukhang mayaman.