ณ ที่แห่งนั้น

ตอนที่ 4

หลังจากจบคาบที่ 5 แล้ววันนี้โชคดีเพราะว่าอาจารย์ประชุมช่วงบ่ายทำให้พวกเราว่างและเป็นอิสระ ฉันกับเหม่ยวิ่งไปหลังโรงเรียนทันทีเห็นใบตองกำลังนั่งก้มหน้าอยู่พวกเราก็ถามว่า''แกไหวหรือเปล่า'' ไม่มีเสียงตอบมาจากใบตอง ฉันถามต่ออีกว่า''เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมไม่เข้าไปเรียน แกไม่สบายใช่ไหม ไปห้องพยาบาลไหม''
ฉันได้ยินเสียงหัวเราะหึหึๆออกมาจากตัวใบตอง เหม่ยยืนตัวสั่น เหม่ยพูดขึ้นมาว่า ''ชบาแก้วไปเถอะ''
ฉันเลวพูดออกไปว่า''แกจะบ้าหรอจะทิ้งใบตองไว้อย่างนี้หรอ''
''ชบาแก้ว แกรู้ไหม ว่าใบตองมันเหมือนไม่ใช่ใบตอง เหมือนมันมีใครซ่อนอยู่ในตัวใบตอง แต่ดูไม่ออกหรือไง'' เหม่ยพูดกับฉัน ฉันหันกลับไปมองใบตองสังเกตุสีหน้าเธอนั่งเหมือนผู้ชายและเธอก็หัวเราะอยู่ตลอดเวลาทำให้ความสวยของเธอลดลงขึ้นเป็นกอง ทำที่ฉันขนลุกขึ้นเป็นเกลียว เหม่ยพูดขึ้นมาว่า ''เราไปตามคนอื่นๆก่อนดีไหม'' จังหวะเดียวกันฉันเห็นแอมเดินมากับเพื่อนๆอีก 4 5 คนและพระอาจารย์มาคนนึงด้วย อาจารย์คนนั้นถามว่า''พวกเธอไปทำอะไรกันมา'' ฉันยังงงอยู่ว่าแอมรู้ได้อย่างไรว่าพวกเราอยู่ข้างหลัง แอม บอกว่า ''ฉันเห็นพวกเธอเล่นผีเหรียญตั้งแต่เที่ยง แล้วก็ใบตองไม่ยอมกลับมา ฉันก็รู้ได้ทันทีว่ามันต้องเกิดอะไรขึ้นแน่นอนฉันไม่ได้โง่ แต่เธอไม่ฉลาดเอง'' ฉันเหนื่อยกับการที่ต้องต่อล้อต่อเถียงกับแอมเป็นอย่างมาก เพราะว่าหล่อนชอบเถียงฉันตลอดเวลาแต่หล่อนเป็นเพื่อนที่ดี หลังจากนั้นอาจารย์ก็ท่องอะไรสักอย่างแล้วก็ไปจับที่ตัวของใบตอง
อยู่ๆใบตองก็เป็นลมไป แล้วทุกคนก็ต้องถามใบตองไปส่งห้องพยาบาล ฉันยังงงอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น แอมเรียกฉันออกมาคุยข้างนอกห้องพยาบาล ''ฉันถามจริงๆนะตอนที่เธอที่ใบตองก้มหน้าลงไปอ่ะ แกเห็นอะไรหรือเปล่า'' ฉันตอบกลับไปว่า ''ก็เห็นก้มลงไปเฉยๆก็ไม่ได้คิดอะไรฉันก็เลยบอกว่าเลิกเล่นแล้วก็ไม่ไปเรียนกันดีกว่า'' แอม ถามฉันอีกว่า ''แกไม่สังเกตสิ่งผิดปกติเลยหรอ แกรู้หรือเปล่าว่าตอนที่อาจารย์ให้นักเรียนชายไปตาม 2 คนน่ะสองคนนั้นมันดึงใบตองแต่ว่าใบตองสบัดมันอย่างแรงทั้งทั้งที่ใบตองเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆแต่สามารถสะบัดมือผู้ชาย 2 คนได้แต่ว่ามันไม่แปลกไปหน่อยหรอ''

โปรดติดตามตอนต่อไป