ACIMASIZ

2. Bölüm

"Kızım baban öldükten sonra durumumuzun kötüleştiğini kıt kanaat geçindiğimizi biliyorsun. Uzun zamandır düşünüyorum ve seni buraya satmaya karar verdim." Seni buraya satmaya karar verdim! Buraya satmaya karar verdim! Annemin son cümlesi beynimin içinde uğuldayıp duruyordu. "Ne?!? Ne? Ne? Sen ne dediğinin farkında mısın? Benim daha görmekle bile iğrendiğim o adamlarla birlikte olmamı mı istiyorsun sen ? Sen ne saçmalıyorsun benim daha sevgilim bile olmadı, ben daha kimseyle öpüşmedim be! Sen ne zaman bu kadar alçaldın annee ? Kendini de mi buraya sattın? Ne oldu babama olan sevgin?"
"Bağırma! Bu kadar tecrübesiz olduğunu Cengiz bey öğrenirse daha az para verir!"
"Ben ne diyorum ve senin derdin hâlâ para mı? Sen nasıl bir kadınmışsın babamlada parası için evlenmiştin değil mi!?" diye bağırmaya başladım.
"Lara sakin ol anlatacağım."
1 yıl önce..
Annem ve babam bir trafik kazası geçirmişti. Tam 1 yıl önce. Sığınacak tek gölgemi kaybetmekten ziyade başıma neler getirecek geceymiş meğer. Hayatımı kabusa çeviren gece. Abartılacak kadar olmasada zengin bir aileye sahiptim. Annem ve babam diğer zengin ailelerin aksine birbirlerine olan aşkını her yerde belli ediyordu. Kıskanılan bir çifttiler. Haliyle fazla düşmanları vardı ve onlardan birinin tuttuğu katil adam babamlar iş yemeği için gittiği restorandan çıkınca ani bir şekilde karşılarına çıkarak arabayı üstlerine sürmüştü. Babam panik yapıp direksiyonu hızla sollayarak ormana dalmıştı. Belki kurtulabilirdi kendi tarafını değilde annemden tarafı çarpsaydı o ağaca. Olayları kendim yaşamış gibi anlatıyorum çünkü bu olay olurken annemle telefonda konuşuyordum. Annem içinde kötü bir his olduğunu ve benim teyzemlerde kalmamı, beni almayacaklarını söyleyince çok kızmış, yemekten sonra hemen onu arayıp "Içindeki kötü his geçti mi sonunda?" diye hayıflanmıştım kızgınca. Sonra güldü ve birkaç saniye sonra kulağımı "Bülent dikkat et!!" diye bir ses doldurdu. Işte o an benim için her şey bitmişti sanki...