neighbor af; irwin

-39-

Merhaba karşı komşum.

Dengesizsin. O yaptığın da neydi öyle? Etkisinden çıkmak için üç gündür çabalıyorum.

Fazla ayrıntıya girmeyeceğim. Asla unutamayacağım şeyler olduğundan yazma gereği duymuyorum. Tanrım, tıpkı o fanfictionlardaki kızlar gibi hissediyorum.

Herneyse, dediğim gibi dengesizsin Ashton. Genellikle hasta insanlara iyi gelsin diye çorba falan yaparlar, ön sevişme değil. Tam iyileştim derken kalp krizinden ölmemi istemeyiz.

Şu siktiğimin defterini her seferinde kaybettiğimden artık defter tutmama kararı aldım. Kağıtlara yazıyorum ve büyük kutuya atıyorum. Bir şeylere sahip çıkma konusunda iyi değilim ama inan bana sana çok güzel sahip çıkabilirim.

Bundan birkaç sene önce biri gelip bana birini deliler gibi seveceğimi söylese muhtemelen onu takmazdım. Ama sen, sen Ashton. Her şeyi değiştiriyorsun.

Sen sanki her zaman içimdesin. İçimdeki aydınlık tarafsın; aynı zamanda karanlık. Sen benim bağımsızlığım ve tutsaklığımsın. Trajik hikayemin tam ortasındasın. Bana senden başka nasıl kapı açılır inan bilmiyorum.

Lanet olsun kör kütük aşık olmuşum işte. Tüm bunların bu şekilde yol alacağını nerden bilebilirdik ki? Dünya dönüyor Ashton ve sen hala çok güzelsin.

Geçmişimden kaçamam belki ama geleceğimin seninle olmasını her şeyden çok istiyorum. Gelecekten söz açılmışken son birkaç gündür olduğum yerde yığılıp kalıyorum Ashton. Ailem bu konuda fazla endişeli davranıyor. Oysa ki ben fazla kafaya takmıyorum. Doğru düzgün yemek yemeyen birinin halsiz düşüp bayılması gayet normal bir şey. Yetişkinler bazen fazla endişeli olabiliyorlar.

Son bir aydır 6 kilo vermiş olmam iyi mi kötü mü inan bilmiyorum. Doktorum sürekli bir şeyler yemem konusunda ısrar ediyor. Bana kilo almam için verdiği hapları içiyormuş gibi yapıyorum ve annem odadan çıktığında pencereden aşağı atıyorum. Benim kilo almaya ihtiyacım yok ki!

Herkes sürekli etrafımda dönüyor. Neden daha önce bu kadar yardımsever değillerdi bilmiyorum. Benim istediğim şey sadece biraz ilgiyken şimdi tüm ilgiye sahibim. Ama böyle olsun istemiyorum Ashton. Beni kimse anlamıyor.

Şu annemin 'yeni' sevgilisi evde bir oraya bir buraya dolanıp duruyor. Luke ve Michael her zamanki gibi odaya çekildiler ve annem belki biraz olsun tadına bakarım diye benim en sevdiğim yemeği yapıyor. Ben ise kulaklığımla son ses Three Days Grace dinleyip hiçbiriyle iletişim kurmamak için büyük çaba sarfediyorum.

Kolumdaki kesikler iyileşmeye başlıyor Ashton. Sen yanımda olmasan bile yavaş yavaş toplarlıyorum gibi. Lütfen gel. Sana ihtiyacım var.

Gözlerimi kapatıp sırtımı duvara verdiğimde arkamdan sarılan kolların senin kolların olması dileğiyle.

Milla.

I told myself that I'm never gonna be alright :'(
"Girls talk boys" için çok çok çok fazla heyecanlıyım.
Evet uzun zamandır bölüm paylaşmıyorum biliyorum ama bu yaz benim için çok yoğun olacak çünkü YGS ve LYS :-( ama sizi bekletmek istemediğimden sanırım hikayeyi Ramazan ayında bitiricem. Sizi seviyorum. Lütfen hayalet gibi okuyup geçmeyin. En azından yorum yapmasanız bile oylayın. Öptüm xx