Nasıl da kurtulmak ister insan sevdiğini bile bile.En çok canını yakan ise yine sevdiklerin olur.Sorsan seni öyle severler ki çıkarları uğruna hayatına bile son verecek kadar gözleri kararmıştır tıpkı kalpleri gibi kapkara...Zor durumda kalırsın ve bamm...Hepsi saçılmış,etrafında derdini anlatacağın kimse kalmamış.Anla artık yalnizsin.O mutlu gününde sevinçlerini aralarında paylaşan çıkarcı insanlar ilk tümsekte rotalarından şaşar.Artik senin kullandığın yol onların tersidir.Tek kalırsın dikkat et!Özür dilerim kalemim senin de mürekkebini bitirdim,senden de özür dilerim defterim,benim içinde taşıyamadığım o kadar sıkıntılara sayfanda yer verdiğin için.Ama çaresizce ilk senin yanındayım.Derdimi anlatamadığım insan topluluğu senin gibi sadece dinlemiyor.Ne de olsa karşılıksız veren bir tek Allah.Parayla sıkıntı,dert dinleyen insan satın almak istiyorum,kilosu ne kadar abi?On mu,yirmi mi,otuz mu?Aslında beş kuruş etmezler,içleri çürük çünkü.Kalp denilen o şey kalmamıştır.Sırdaşım,arkadaşım,dert ortağım,canım defterim;kalem darbelerini sana şu sözlerle bitirmek istiyorum.Bundan sonra sana söz veriyorum bir kişiyi seveceğim,bir kişiyi dinleyeceğim Ben ve Ben...
