Öylece bakakalmış, bir garip fincan,
Biraz sevinç, biraz hüzün, bir o kadar heyecan.
Kontrolü zor uzuvların, herhâl canı tezcan,
Yeni doğmuş bebek misâl, hâl bu ki tezecan.
Bilmek sana düşmez amma belki olur zevcen,
Yürek mutlulukla taşa, şahlana gündüzün gecen.
Edeb de hâya ile aşkın öne sercen,
Bilehare gönlün ile kalbin ona vercen.
Bir an gelsin eyle de, keşkesini tutma gecin,
Zaman tazı anlamazsın, farkına varmak lazım hec'in.
Bu zamana dek farklı idi derdin, tasan, acın,
Karnın tok sırtın pek, doyurdu tabi anan bacın.
Şimdi gönlünde bir serçe, oldu senin baştacın,
Gözler dile gelende, onlar artık postacın.
Senin için tanımı yok, bundan sonra bucağın, ucun,
Birde yavrun oldu mu...Eh ! Damdadır pabucun.
Zaman akıp geçende, belki azalır gücün,
Bellidir çizgiler, hesabı yoktur öcün.
Her ne kadar şer'e kapı açsada acun,
Bir an olsun sıkılmasın, semâya bakmaktan avucun.
