chapter 3

34 4 1
                                    

Την επόμενη μέρα ξύπνησε πολύ νωρίς,πολύ νωρίτερα από εκείνη ήθελε όταν τον έβλεπε να ήταν "τελειως"για να ταιριάζει με εκείνη ήθελε να της αρέσει το κάθε τι πανω του ήθελε να νιώσει το μαύρο του.
Ντύθηκε στα μαύρα όπως κάθε μέρα άλλωστε του άρεσε πολύ το μαύρο.χτενισε τα ξανθα μαλλιά του,και κάθησε στο παράθυρο να την περιμένει,και τότε άρχισε να διαβάζει χάθηκε μέσα στο βιβλίο και για λίγο ξεχάστηκε κοίταξε την ώρα και ήταν πλέον 9 η Samantha σίγουρα θα είχε φύγει από το σπίτι κ εκείνος δεν είχε δει τα μαύρα της μάτια θυμωμένος με τον εαυτό του πέταξε το βιβλίο στον τοίχο δυνατά άρχισε να χτυπάει δυνατά τα χέρια του στον τοίχο μέχρι που οι αρθρώσεις του μάτωσαν.Μετά από 5 λεπτά άκουσε το κουδούνι του να χτυπάει...

" μαλακά Jake τι διάολο θες πρωι πρωι"μα καθώς άνοιξε την πόρτα του δεν είδε τον Jake αλλά εκείνα τα μαύρα μάτια.

"Γεια Nathan,"

"Ο εμμ σορρυ απλα νόμιζα πως ήταν ο Jake ξερεις"ηλίθιε τα γαμησες μαλακά.

"Ναι καταλαβαίνω απλα δεν έχω κάτι για σήμερα και αναρωτιόμουν μήπως θα ήθελες να πάμε στο εμπορικό αν δεν σε πειράζει βεβαια"

"Κανένα πρόβλημα απλα αν θες να περάσεις μέσα να ετοιμαστώ και να φυγουμε"

"Φυσικα"υπάρχουν πολλά που με κάνουμε χαρούμενο σε όλο αυτό αλλά αν με βλέπει σαν φίλο,βασικά Ναι μαλακά σαν τι ήθελες να σε βλέπει,δεν θα γίνεις ποτε κάτι για εκείνη δεν της αξίζεις θυμασαι τι έγινε την τελευταία φορά,καταστρέφεις ανθρώπους.
"Όλα καλά Nathan;"

"Ε ναι ναι σορρυ απλα αφαιρεθηκα,τεσπα παω να πάρω τα πράγματα μου"

"Nathan..."

"Όλα καλά μικρη;"

"Μικρή;;"

"Χα εννοειται μικρή,δεν σε έχει φιλήσει ποτέ ο πρίγκιπας να φανταστώ μικρη;"

Είχε μουδιασει ολόκληρη τι να του έλεγε πως Όχι πως όλα αυτά τα χρόνια περίμενε κάποιον;.

"Νομίζεις με έχει φιλήσει φυσικά και όχι μόνο ένας αλλά πολλοί πρίγκιπες,και φυσικά όλοι καλύτεροι από εσενα"γκρεμίστηκαν όλα γύρο μου καλύτεροι από εμένα φυσικά και θα ήταν καλύτεροι φακ. Γαματο έτσι κ αλλιώς ήξερα πως ποτέ...

"Ναι οκ πριγκίπισσα δεν με έχεις δοκιμάσει για να ξες.φευγουμε;"
Τα μάτια του Nathan σκοτείνιασαν τόσο πολύ από τον θυμό και την θλίψη που έκανε την Samantha να φοβηθεί.

"Ν-Ναι πάμε"έσκυψε το κεφάλι και προχώρησε δίπλα του καθώς περνούσαν το κατώφλι,ο τρόπος που ήταν δίπλα του έκαναν τον Nathan να ξεχάσει ότι έγινε και το γκριζο του ουρανού του επέστρεψε μαζί με τον ήλιο του...

PsychoWhere stories live. Discover now