Blood Stained VIII
:: Burn it to the ground ::
"คนไข้เสียเลือดมากนะครับ แต่ดีที่กระสุนยิงไม่โดนอวัยวะสำคัญ อาการบาดเจ็บฟกช้ำภายนอกก็ไม่อันตราย แต่ที่ยังน่าเป็นห่วงคือช่วงศีรษะที่มีร่องรอยถูกของแข็งกระทบ"
คำรายงานจากแพทย์เจ้าของไข้เรียกให้ผู้เข้าเยี่ยมทั้งสองถอนหายใจอย่างโล่งอก ถึงแม้จะยังวางใจไม่ได้ แต่อย่างน้อยตอนนี้จองโฮซอกก็ไม่ได้ทิ้งเพื่อนฝูงกับเจ้าของหัวใจหนีไปสบายคนเดียวที่โลกหน้า...
"แล้วมันจะมีอาการความจำเสื่อมหรืออะไรแบบนี้มั๊ยหมอ"
คำถามจากผู้บริหารหนุ่มนั้นกระแทกเข้ากลางใจร่างที่นั่งอยู่บนรถเข็น ยุนกิเม้มปากนิดๆพลางเงยขึ้นมองหน้าคุณหมออย่างกังวลในคำตอบ...
แต่...แค่หมอนั่นไม่ตายก็ดีแล้วไม่ใช่หรือไงมินยุนกิ...
"อันนี้ทางเรายังตอบไม่ได้นะครับ ต้องรอดูอาการตอนคนไข้ฟื้น แต่หมอคาดว่าสมองไม่น่าจะกระทบกระเทือนรุนแรง เพราะดูเหมือนคนไข้ไม่ได้หมดสติทันทีหลังจากโดนทำร้าย"
"ครับ... ขอบคุณมาก"
แทฮยองผ่อนลมหายใจจนหมดปอด ทิ้งตัวนั่งลงกับเก้าอี้แล้วลอบมองร่างโปร่งบางบนรถเข็นที่ยังคงประสานมือไว้บนตักแน่น ทั้งๆที่ไม่ได้มีอะไรน่ากังวลแล้วแท้ๆ
มินยุนกินิ่งค้างอยู่ท่านี้ทั้งคืน ตั้งแต่วินาทีที่เขาพามาถึงหน้าห้องฉุกเฉินตอนประมานตีสอง จนกระทั่งเช้านี้ที่แพทย์ผู้ทำการผ่าตัดออกมาแจ้งให้ทราบว่าเพื่อนเขาพ้นขีดอันตรายแล้ว เจ้าตัวก็ยังแผ่ออร่าความวิตกกังวลไม่เปลี่ยนแปลง
ในฐานะที่เป็นคนลักพาตัวเอาอีกฝ่ายมาถึงที่นี่ แทฮยองจึงแสดงน้ำใจถามไถ่ตามประสา "เดี๋ยวไอ้โฮปมันคงออกจากห้องผ่าตัดแหละ ฉันว่านายน่ะ... ไปพักหน่อยดีกว่ามั๊ย"
ESTÁS LEYENDO
[Fic BTS] Blood Stained (KookMin / VMin)
FanficWhat if I pull the trigger... What if you lose me forever... Will you hold on to my blood-stained hand? #FicBTSBS