[Fic BTS] Blood Stained (KookMin / VMin)

Blood Stained : It's still you

Blood Stained X

:: It's still you ::

ตกลงนิยามคำว่า 'มือสังหาร' นี่มันไปใกล้เคียงกับคำว่า 'พยาบาลส่วนตัว' ตั้งแต่เมื่อไหร่...?

แน่นอนว่าจีมินไม่คิดจะถามให้เปลืองพลังงาน ในเมื่อรู้ๆกันอยู่ว่าคนอย่างคิมแทฮยองได้ทุกอย่างที่อยากได้เสมอ

เพราะเบื่อจะต่อล้อต่อเถียงกับมนุษย์ช่างแถ ปาร์คจีมินจะไปทำอะไรได้นอกจากก้มหน้าก้มตาปอกแอ็ปเปิ้ลในมือแบบขอไปที ปล่อยให้เจ้านายตัวแสบที่ทอดร่างอยู่บนเตียงคนไข้นอนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ มองเขาด้วยสายตาได้ใจเต็มแก่

มันน่านัก!

...

คุณชายคนรองแห่งตระกูลคิมคงเป็นมนุษย์คนเดียวในโลกที่ถูกอัดน่วมปางตายแล้วมีความสุขขนาดนี้...

เหมือนได้ข้ออ้างสำเร็จรูปในการเรียกนักฆ่าส่วนตัวมาปฏิบัติหน้าที่เป็นกำลังใจให้คนเจ็บอย่างเขา... ที่ติดเชื้อสำออยซ้ำแล้วซ้ำเล่ามาได้สองสามวัน...

แทฮยองเหลือบตามองมือคู่นั้นที่ยังคงมีพลาสเตอร์ปิดแผลติดไว้ แล้วก็รู้สึกผิดอยู่เล็กๆที่ดันสั่งให้อีกฝ่ายปอกผลไม้ให้เขากินแบบไม่ทันได้นึกว่าเจ้าตัวก็เจ็บมืออยู่เหมือนกัน

แหม่... ก็ปาร์คจีมินเล่นเอะอะจะกลับคอนโดท่าเดียว อะไรที่พอจะใช้เป็นเหตุรั้งคุณนักฆ่าคนเก่งไว้กับตัวได้ คิมแทฮยองก็ลั่นออกไปไม่คิดหน้าคิดหลังทั้งนั้นแหละ...

รอยยิ้มเอ็นดูยังคงติดอยู่บนสีหน้า ตอนที่บอสหนุ่มเอ่ยปากขึ้นด้วยความห่วงใยหนักไปทางก่อกวน

"ระวังบาดมือนะ จีมินอ่า..."

แววตาดุๆจากร่างเล็กตวัดมองคนพูด ก่อนจะถอนหายใจแบบสงบสติแล้วหันมาโฟกัสกับผลไม้ลูกกลมในมืออีกครั้ง เสียงหวานติดจะหงุดหงิดเอ่ยขึ้นเป็นเชิงถาม "ไหนคุณบอกว่ามีงานสำคัญ..."