Her insan sevmeyi ve sevilmeyi hak eder değilmi ? İşte bu hikaye bunu hak eden lakin çok zor bulan bir insanın hikayesidir.
Benim adım Çağrı . 19 yaşındayım ne annem ne babam var . Amcamın yanında ünüversite okuyorum , amcam sürekli evimizin iki yan sokağındaki bar'a gider ve her akşam sarhoş şekilde sokakta sızar , insan bir süre sonra alışıyor . Ünüversite hayatım ise pek iyi gitmiyor bu aralar derslerim iyice düştü ve o aşşağlık adam yüzünden derslerime bir türlü çalışamıyorum . Hocalar akıllı bir çocuk olduğumu fakat bunu bir türlü kullanamadığımı söylüyor , tabiiki benimde hobilerim var çiçeklere bakmayı onları sulamayı çok seviyorum .
Bazen amcam gelip benim yetiştirdiğim çiçeklerin yapraklarını koparmaya çalışıyor bu yüzden gecenin bir yarısına kadar kavga ediyoruz sonra da sinirli bir şekilde odalarımıza gidiyoruz .
