Hunလည္း luကို ရင္ခြင္ေလးထဲထည့္ကာႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္သည္...
ေၾကာက္လန္႔သြားလို႔လားေတာ့မသိ...
ႏွစ္ေယာက္သားရင္ခုန္သံဟာ အထင္းသားၾကားေနရသည္...
Hun & Lu prov: ၾကည္ႏူးမူ႔ေၾကာင့္ခုန္တာပဲျဖစ္ပါေစ...
Hun: Lu...လာ ျပန္ၾကရေအာင္..
ႏွစ္ေယာက္သားဆိုင္ကယ္ျဖင့္ျပန္ခဲ့ေတာ့သည္..
ၾကက္ေၾကာ္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ဆိုင္ကယ္ေလးျပန္ထားၿပီး
ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့..
Man: ေဟ့...ကေလး..မင္းလုပ္သြားတာ ငါဘယ္ေလာက္ရံႈးသြားလဲသိလား.....ခုႏွစ္အိမ္စာ....ဝမ္၂သိန္း
Hun:ဟုတ္ကဲ့ပါ...ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...
ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေရာ္ေပးပါ့မယ္...
အခုေတာ့မပါေသးဘူး..
Hunhan သေဘၤာ က်င္းကိုလာခဲ့ပါ...
Man:Borr! Hunhan သေဘၤာက်င္းဟုတ္လား..
အ့ဆိုလူေလးက...
Hun: ဟုတ္ပါတယ္..ဥကၠဌႀကီးရဲ႕ေျမး...Ohsehunပါ..
Man: အ့...nae..nae....
Hun: ဒါဆို...သြားခြင့္ျပဳပါအံုး...
မိုးဖြဲမ်ားကက်လ်ွက္...
မိုးကေစြၿပီးရြာေနသည္...
ေအးစိမ့္မူ႔ကလည္းေရာယွက္ေနသည္...
မိုးေၾကာင့္လမ္းမေပၚမွာေရအိုင္ေလးမ်ားလည္းျဖစ္ေနသည္
လူႏွစ္ေယာက္platformေပၚမွာေလ်ာက္ေနသည္...
Hun နဲ႔ Luတို႔ပင္...
႐ုတ္တရက္ ကားတစ္ဆင္းအ႐ွိန္ျပင္းစြာေမာင္းႏွင္မူ႔ေၾကာင့္....လမ္းမေပၚ႐ွိေရေနာက္မ်ားသည္...ျဖာထြက္လာၿပီး...လမ္းေဘးေတြေလ်ာက္ေနေသာ...luဆီသို႔...
သို႔ေသာ္ hunကသူ႔ခနၶာကိုယ္ႏွင့္ကာကြယ္လိုက္ေသာေၾကာင့္...luကိုမစင္ေတာ့ေပ..
ေက်းဇူးတင္ေသာအၾကည့္မ်ားျဖင့္hunကိုၾကည့္ေနသည္...
Hunကလည္းluကိုအျမဲကာကြယ္ေပးစိတ္တို႔သည္...သူ႔မ်က္ဝန္းမွာေပၚေနသည္...
ႏွစ္ေယာက္သားၾကည္ႏူးမူ႔သည္ကားအတိုင္းအတာမ႐ွိ..
At home...
