Bora ve Mira sonunda gelmişlerdi. Bora arabadan hızlıca indi ve her yeri aramaya başladı. Mira Borayı böyle görünce duygulanmıştı. Gözünden akan bir damla gözyaşı ile oda işe koyuldu. Elindeki fotoğrafı herkese gösteriyordu. Hiç kimse görmemişti Başağı.
Miranın ağzından
Bir Allah'ın kulu da görmez mi be?
Boranın ağzından
Dayanamıyorum artık. Sana bu kadar çok yaklaşmışken sensizliğe dayanamıyorum. Sensiz günlerimde ben tükendim, çok yaralar aldım. Gel artık. Kimse senin gibi yüreğime dokunmuyor. Artık çık karşıma.
Başağın ağzından
Sanki duvarlar üstüme , üstüme geliyordu. Nefes alamıyordum. O adam her kimse benim nefesimdi sanki. O gidince de ben nefessiz kalmıştım. Bir insan nefes almadan nasıl yaşayabilir ki! Ben buna ne kadar dayanabilirdim bilmiyorum. Gel artık sevgili.
Bora bir kıza daha yaklaştı ve aynı soruyu ona da sordu. Kız ayağa kalktı ve : '' Sen o musun?''
- Pardon kim miyim? Yoksa tanıyor muşunuz elimdeki kişiyi?
- Senin bu kızı neden arıyorsun?
- Ben onun hayatıyım. Ben onun sensiz yapamam dediği kişiyim. Ben onun nefesiyim.
- Git buradan. Arama onu.
- Ne olur söyleyin nerede o?
- Bilmiyorum ben.
- Ne kadar acı çektiğimi görmüyor musunuz?
- Bakın ben gerçekten bilmiyorum. Rahat bırakın beni.
Dedi ve koşmaya başladı. Borada arkasından koşuyordu. Kız izini kaybettirmeyi başarmıştı. Boranın koşuşturduğunu gören Mira arkasından gelmişti. Bora durunca ona yaklaştı ve:
- Ne oluyor Bora?
- Başağı tanıyor.
- Ne?
- Başağı benden saklıyor.
- Nasıl ya?
Bora Miraya her şeyi anlattı . Mira :
- Ne duruyorsun o zaman.
- ( Anlamsızca baktı)
- Başağın nerede olduğunu bilen bir kıza rastlıyorsun ve onun gitmesine izin veriyorsun.
- Arkasından koştum. Görmedin mi? Onunla konuşmaya çalıştım.
- Yapma Bora. Ne kadar hızlı koştuğunu biliyorum.
- Çok hızlıydı yetişemedim diyorum.
- Bora! O kızın nasıl koştuğunu gördüm.
- Demek ki tam görememişsin.
- Korkuyor musun?
- Saçmalama!
- Bora ona kavuşmaktan korkuyor musun?
- Hayır!
- Bora!
- Evet! Lanet olsun evet.
-Neden Bora? Neden?
- Onun beni tekrar sevememesinden korkuyorum. Beni görüp de benden korkmasından korkuyorum. Benden nefret etmesinden korkuyorum. Beni hatırlamasından bile korkuyorum.
-Şu an kendinde değilsin sen? Seni görünce neden bu duyguları hissetsin ki!
- O kazayı ben yaptım çünkü. Tüm güzel anılarını unutmasına ben sebep oldum. Onu bir boşluğun içine ben ittim. İçinde koca bir boşlukla yaşamak nedir bilmiyoruz. Kim bilir ne hissediyordur. Beni hatırlarsa benden nefret edecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık
Teen Fiction16 yaşından beri içinde büyümekte olan intikam duygusu onu kör etmişti. Kardeşi Bora ise onun içindeki intikam duygusunun tek sebebiydi. O kadar kör olmuştu ki kendi kardeşine zarar verecek kadar vicdansız, öfkesini kontrol edemeyecek kadar zavallı...
