"Apa ni, Encik Peon? Hari tu janji nak bayar gaji saya akhir bulan ni. Sekarang bila dh smpai akhir bulan, lain pulak ceritanya. Encik Peon ni selalu aje ckp tk serupa bikin." Tzuyu menempelak encik peon tanpa bertapis. Geram sungguh dia dengan bosnya itu. Cakap putar belit eyyy dah la dia tengah sengkek sekarang.
"Tzuyu, saya bukan tk nk bayar gaji awak. Tapi, syarikat saya sekarang ada masalah kewangan yang kritikal. Awak sendiri tahu pun tahu kan, kita dah lama tk dapat projek besar. Jadi, macam mana saya nak bayar semua gaji awak? Balas Encik Peon
Keadaan syarikatnya sekarang ibarat hidup segan mati tak mahu. Gaji pekerja pula sudah tiga bulan tidak berbayar. Sebab itu Tzuyu naik angin dengannya. Nasib baik dia cuma menggaji seorang pekerja sahaja. Kalau ramai, boleh keluar api dari telinga dengar caci maki mereka.
"Encik Peon ni pon satu hal jugak. Buat bussines entah apa apa. Macam mana syarikat nak maju? Orang lain berniaga dapat untung berjuta juta ringgit. Tapi, Encik Peon? Hmm... sambung sendirilah ayat saya tu" kutuk Tzuyu geram.
Majikan tidak bayar gaji berbulan-bulan, siapa yang tidak naik angin? Lainlah kalau duit berkepuk kepuk dalam bank. Gaji tertunggak setahun pun dia tidak hairan atau amik peduli.
"Amboi, mulut awak... dah tamat tempoh insurans yaa? Dah tu, kalau syarikat saya buat bussines entah apa apa, kenapa awak terima jugak tawaran kerja tu dulu?" Balas Encik Peon pula sambil bercekak pinggang. Mulut Tzuyu ni tak ada brek langsung. Karang terbang jugak kasut dia masuk ke dalam mulut Tzuyu.
"Saya terima sebab Encik Peon cakap kerja kat sini banyak kelebihan. Gaji on time setiap bulan. Ada bonus dan kenaikkan gaji tiap-tiap tahun. Lepas tu dapat macam macam elaun lagi. Tapi, bila dah masuk kerja rupa-rupanya banyak yang menyimpang daripada yang asal. Gaji satu sen pun tak naik. Tiap tiap bulan dapat lambat dan banyak tertunggak. Bonus, elaun... tak payah cakap laaa. Ikut suka Encik Peon aje nak bagi dan tak nk bagi. Siapa yang tidak bengang?" Satu per satu Tzuyu bangkitkan janji janji Encik Peon yang tidak ditunaikannya.
Tidak ada apa-apa yang perlu dia takutkan. Dengan Encik Peon , dia memang tidak suka berselindung. Apa sahaja perkara yang menimbulkan rasa tidak puas hati, dia akan cakap terus terang dengan bosnya.
"Alah, nanti kalau saya dapat projek besar, saya bayarlah semua gaji dan bonus awak yang tertunggak tu, termasuk ganti rugi kelewatan gaji awak tu sekali. Sabarlah sikit" pujuk Encik Peon dengan lembut. Kata kata Tzuyu tadi ibarat masuk ke telinga kanan dan keluar telinga kiri. Langsung tidak meninggalkan apa apa bekas di hatinya.
Tzuyu mencebik. Naik muntah dia dengar janji manis Encik peon yang tidak berapa nak manis itu. Bukan sekali dua bosnya tabur janji begitu. Masuk kali ini, tidak terhitung banyaknya. Dia sendiri tidak paham kenapa dia masih boleh bertahan kerja dengan Encik Peon walaupon gajinya tidak dapat tepat pada masanya.
"Encik Peon ni, kalau berjanji dari dulu sampailah sekarang...ayat tu sama aje. Taj ade ayat lain ke? Sampai masa, habuk pun tak ada. Kalau macam ni la gayanya, saya nk berhenti kerja" muka Tzuyu serius menggertak Encik Peon .
"Ehh,janganla macam tu. Saya masih perlukan pekerja untuk uruskan hak syarikat ni. Hanya awak aje harapan saya sekarang. Takkanlah awak nak tinggalkan saya dalam keadaan terkontang kanting macam ni? Awak tak kesiankan saya ke?" Encik peon buat muka sedih dengan harapan Tzuyu akan menarik semula kata katanya tadi.
"Habis, kalau saya terus kerja dengan Encik Peon Peo bukannya saya dapat apa apa pon. Tiap tiap bulan asyik makan pasir aje. Tak kenyang langsung. Saya pun teringin jugak nk makan KFC, Secret Recipe, Big Apple, Tutti Fruity. Encik Peon tidak simpati ke dengan nasib malang saya ini?" Tzuyu juga tidak mahu kalah memancing simpati Encik Peon
"Hish awak ni, janganlah cakap macan itu. Sedih pulak saya dengar. Nah, ambillah duit ni. Saya bayar awak dua ratus dulu selebihnya saya bila dah ada duit nanti" Encik Peon mengeluarkan RM50 sebanyak empat keping dari dompet lalu hulur kepada Tzuyu.
![](https://img.wattpad.com/cover/74546351-288-k37185.jpg)
YOU ARE READING
unexpected love match
Randomkata kim song ah kepada mingyu, "ya kahwin! nenek rasa mingyu kene kahwin untuk ubah sikap mingyu yang tak ada sikap tanggungjawab langsung." balas mingyu pula," yang nenek rajin sgt pergi cari calon isteri mingyu tu kenapa? kalau mingyu nk kahwin n...