Bir buruk hissiyat içimdekiler . Onlarsız devam edemiyorum öfkemin , sinirimin kaynağı geçmişim . Unutmuş gibi yapıyorum , unutuyorumda .. zihnimde yeniden yeşerene kadar.
Sizi siz yapan geçmiştir, geçmiş denmesine aldanmayın sakın , zira geçmiyor. Zihninizin en hücra köşesinde sizi bekliyor . Hatırlanmayı kolluyor içinizdeki uysal öfkeniz . Yeri gelince aslana çevirir sizi , yeri gelir bir kediye . Aldanmayın kendinize, sizi siz yapan anılara körü körüne de tutunmayın. Hiç beklemediğiniz bir gece , misal sabaha karşı 5 gibi flulaşır herşey . Göz pırnarlarınızdan dökülenlerle yeniden devam etmeye başlarsınız, her seferinde ise yeniden güçlenir siz olursunuz .
Gözyaşı çoğu kez acizlik olarak görülür yok öyle birşey, zayıflık değil sizin en büyük gücünüzdür . İnsan olduğunuzu hatırlarsınız bir kere , utanmayın nerde isterseniz ağlayın, zayıflık değildir bu insanoğlunun en gizli silahıdır . Ödülünüz ise sonunda bir kareye sığdırdığınız içten gelen gülümsemenizdir . O bir karede anlatılır heyecanlarınız , üzüntüleriniz , uykusuz kaldığınız geceler , gülemediğiniz baharlar ve yıprantılarınız .. Herşeye değil kendinize inat gülün, gülün ki yaşadığınızı , ağlayın ki insan olduğunuzu hatırlayın .
