HAYKIRIŞ

▶ 2. BÖLÜM

Medyada nehirin fotoğrafı var :)

    Hala tam olarak nehirin kim olduğunu kararlaştırmadığım için bazı bölümlerde nehir fotoğrafları değişebilir !!

Multimedya : Nehir

      Uyandığımda saate bakmamla çığlık atmam bir olmuştu. Saat 7: 35 geçiyordu, 7: 40'ta ise dersimiz başlıyordu. "Ben 5 dakikada nasıl hazırlanıcam. Neyse sakin olmalıyım."

      -"5 dakikada okula gidebilirmiyim ki?"

      -"Evet evet , gidebilirim. Giderim tabi canım hem evimiz okula çok yakın. Gidiş 1 dakika sürer yani."

      -"Sürer dimi?"

      Kendi iç sesimle olan saçma diyaloglarıma son verip hemen giyinmeye başladım. Bir yandan da anneme seslendim.

      -"Anne beni niye uyandırmadın?"

      -"Kızım uyandırdım ya hatta sen de 5 dakika daha, 5 dakika daha diyip kafanı yastığa gömdün."

      "Aah anne aah!" Üniformamı giymem 1 dakika sürmemişti , tabi buna giymek denilirse. Saçımı da yarım dakikada yaptımmı tamamdır.

      Ayakkabılarımı giyerken annemin seslendiğini duydum ." Efendim anne!" dediğimde

    -"Nehir gel kahvaltını yap kızım."

       -"İnanamıyorum anne ben okula geç kalıyorum diyorum Sen bana gel kahvaltı yap diyorsun. Nasıl bir kadınsın sen. Sana bayılıyorum."

      İçerden annemin "ben de sana bayılıyorum tatlım" sesini duyduğumda çoktan kapıyı kapatmıştım. Annemle böyle Konuştuğuma bakmayın . Annemi çok severim. O benim hayatımdaki tek dostum.

      Koşarak sınıfa girdiğimde, öğretmen masasının boş olduğunu görünce semaya baktım .. ve sadece semanın duyabileceği bir şekilde "hoca nerede?" Diye sordum.

      Sema soruma cevap vermeden önce tüm sınıf cevap vermişti..

      "İzinliymiş."

      İçimden "ama ben sadece semanın duyabileceği bir şekilde söylemiştim. Nasıl duydular ki?"

      "Neyse.."

      Bu arda okulun en çalışkan sınıfındayım. Yani 10/A sınıfındayım. Aslında birkaç kişiden başka pek çalışkan yoktu sınıfta. Birkaç dediğim bi 15 kişi falan. Derslerimde ne çok iyiyim ne de çok alakasız. Ortaydı işte. Gerçi evde de çok çalışmıyordum. Sanırım zekiliğimden kaynaklanan bir durumdu. Bu yönden biraz şanslıydım.

      etrafa bakındığımda kızaların grup yaptığını ve hararetli bir şekilde konuştuklarını gördüm"Kızlar gurup yapmışsınız. Ne hakkında konuşuyorsunuz öyle heyecanlı heyecanlı?"

      "Haftaya yazılılar başlıyor ya onu konuşuyoruz. Eee sen ne yaptın? çalıştın mı?"

      "Onu sınavdan sonra görürüz ya! Önceden konuşmak istemiyorum." Dedim çünkü bazı arkadaşlarımız ben hiç çalışmadım deyip sınavda çok yüksek not alır. Bazı arkadaşlarımız da , hakikaten çalıştım deyip yüksek not alır. Yanlış anlaşılmaları ortadan kaldırmak için böyle değişik bir yönteme başvurdum.

      Zil çalmıştı. Sabah kahvaltısı yapmadığım için kantin katına gidip poğaçala çay almıştım.

      Sınıfa doğru yürüdüğümde koridorun öbür tarafında , karşıdan gelen birinin bana baktığını gördüm. Nasıl mı bakıyordu ? içime düşücek gibi bakıyordu. Kimi kandırıyorum ben çok tatlı bakıyordu.
     
      Oha hala bakıyordu.Kimse bana böyle bakıp gülemez. Hemen göz temasından kaçınarak yürümeye devam ettim.

      Tam merdivenin başına gelkiştim ki sonra bileğimde bir acı hissetmemle sırtımı merdiven arkasına döndürmek zorunda kaldım. O önümdeydi. Evet az önce bana bakan kişi önümdeydi.

      çocuk" Demek sensin."dedi.

      "Ne sensin?" Dediğimde yüzüme anlamsız bir şekilde bakıyordu. Hatta bir ara gözümün içine bakıyordu. Resmen kilitlenmiştim. İnanamıyorum ben niye onun karşısında suspus olmuştum , hem de o da susmuşken

               Dırıririraram riraram riraram ...

      İçimden "Ahh !! kurtarıcım zil seni çok seviyorum. İyiki varsın!" Dedim .

      -"Iıı ne dediğini anlamadım ama zil çaldı artık gitmem gerek."

      -"Bugün anlarsın."dedi

      Bu da neydi şimdi. Ne demek istedi bu. Tam bir adım arkaya atacağım derken o , beni elimden tutup kendine çekti sonrada belimden kavrayarak az önce durdugum yere yavaşça bıraktı.

      Olayın şokunu atlatamayıp ona ;

      "Sen kimsin elimden tutuyorsun! onu da bırak şu an elinin nerede olduğunun farkındamısın. Çabuk o elini çek üstümden. Çekmezsen bağırırım."

      çocuk"Peki şu an ne yapıyorsun,Bağırmıyor musun?"

      Herkes bize bakıyordu. Doğru söylüyordu. Bağırarak konuşmuştum. Yüzümün şimdiden kıpkırmızı olduğunu hissedebiliyorum. Ahh utancımdan yerin bin kat dibine girebilirim. Hiçbir şey söylemeden hızlı ve dikkatli bir şekilde merdivenlerdenden aşağıya indim.

      Sınıfıma doğru hızlı adımlarla yürüdüm.Sınıfa girmemle kapıyı aniden kapatmam bir olmuştu. Çünkü hoca içerdeydi. Geç kalmıştım. Kapıyı 3 defa tıklatın sonra içeri tekrar girdim.

      Geç kaldığım için özür dilerim dedim, elimdeki poğaçayla. Bu arada çay yere dokülmüştü. Ya üzerime dökülseydi .. Allahım düşünmek bile istemiyorum.

      Hoca da "yerine geçebilirsin" dediğinde , hemen yerime oturdum.

      Tenefüse çıktığım zamanlar yine merdivende karşılaştığım kişiyi bana bakarken yakalamıştım. Zaten diğer tenefüslere çıkamamıştım. Çünkü öğretmenlere sormam gereken sorularım vardı.

      Eve geldiğimde annemin bir telaş içersinde koşuşturduğunu gördüm.

-"Anne ne oldu ya niye böyle telaşlısın ? Sakın ol biraz."

-"Kızım unuttunmu ? Bugün eve amcanlar gelecek."

-"Aaa ! evet. Unutmuşum. Bende akıl mı kaldı anne?"

-"Niye bugün okulda bir şey mi oldu?"

-"Daha sonra anlatırım anne. Yardıma ihtiyacın varmı?"

- "Yok kızım gidebilirsin. Var tabi!"

-"Peki söyle Perihan sultan. Neyden başlayayım?"

-"Kızım aç şu 3. dolabı... Oradan yeni aldığım çatal bıçak setini . . . . . . . . . .

      İşlerimizi bitirdikten sonra elbiselerimizi giymiştik ki kapı zili çaldı. Hep birlikte toparlanıp kapının önüne gelmiştik. Kapının açılmasıyla herkes normal tepki verirken ben kapıda kalmış önümde ki kişiye bakıyordum.

      Merhaba arkadaşlar 2. Bölümle karşınızdayım. İnşallah beğenmişsinizdir. Kitabım yeni olduğu için sizlerden kitabım hakkında bol bol yorum bekliyorum tabi bu bölüm hakkında da. Eğer bölümü beğenmişseniz , lütfen 🌟 basmayı unutmayın. Yazım yanlışları varsa mazur görün.

Bu arada medyadaki nehir nasıl ?

Bir daha ki bölümde görüşmek dileğiyle.😘

Kendinize çoook çok iyi bakın.👍 👍 👍

HAYIRLI RAMAZANLAR ...