"anyway, I didn't know you were interested in supernatural mystery stuff katulad ng libro kanina, Arisa" ah eh a-anong isasagot ko? Jusko po lord kay gwapo naman talaga ng nasa harap ko!!
"ah I-I'm not particularly into it hehe" wahhh, sana hindi ako mahalata.
"hmmm, This school especially has a lot of mysteries to it" sumang ayon ako sa sinabi niya. Hindi siya mali tungkol sa iskwelahang ito.
Our school, AINIGMA ACADEMY, had a lot of mysterious stories and bizarre ones that deal with the secret room. Ang pagkakatanda ko sa ainigma ay isang greek word. Hayy, bakit pa kasi ako dito nag aral? Hmmp si daddy kasi.
Back to the story. Its said that any student of our school would deal with one bizarre thing during their time here.
Madaming nagsasabing itong pinagtayuan ng school ay dating hospital, graveyard, o bomb shelter bago ito naging school. But no one knew the truth.
(There are even frightening rumors about students having disappeared.)
"Lucas?" lumingon siya sa akin
"why?" tatanungin ko ba siya? Ahm sige na nga. Hindi naman niya siguro ako pagtatawanan eh
"D-do you believe that strange phenomenon and unexplainable things happen?"
"Hmm, well, I've never experienced one myself. I'd say I don't believe in them right now" ngumiti siya sa akin
"ah sig.." hindi ko natapos ung sasabihin ko.
"Aris, Lets go home" boses pa lang at pagtawag sakin ng aris alam kong si Ash nayun. Siya lang naman tumatawag sa akin ng Aris eh. I looked over my shoulder to see Ash leaning against the door. Siguro natapos na silang mag practice.
"Not done yet? " I heard the irritation in his voice kaya tumakbo ako papalapit sa kanya.
"No, Im done now" sinamaan ko siya ng tingin. Alam kong sesermunan niya na naman ako mamaya."Its that so? Then let's go" wika ni ash. At nauna ng maglakad Kita moto iiwan na naman ako. Di bale sanay naman na akong maiwan eh. Tumingin ako kay lucas
"Hmm lucas thank you nga pala kanina. See you tomorrow, bye"
"ayos lang. See you" nagwave siya sakin ginantian ko siya ng ngiti. Tumakbo ako para mahabol ko si Ash. Para talagang kabayo to! Hindi man lang ako hinintay.
"Hoy Ash!!! Hintay naman!" hingal na hingal ako sa pagtakbo kakahabol sa kanya. Hindi naman ako aso para habulin siya diba? Pero kailangan kasi.
Sa kakatakbo ko inaasahan ko talagang madadapa na naman ako.
"araayy!" lumingon agad si ash sakin at nagsmirk. problema nitong payatot nato??
"Tsk, hanggang ngayon lampa ka parin Aris?" lumapit siya sa akin at tumingin kung may sugat yung tuhod ko. "malayo yan sa bituka" akala ko tutulungan ako eh! Tumayo siya, pinagpatuloy niyang maglakad.
(Hindi na nga ako tinulungan. Hindi pa ako hihintayin? Anong klaseng kaibigan yun?) bulong ko sa sarili ko
"Hoy Payatot! Hintayin mo ako! " masakit talaga yung sugat. Huhuhu paano na ako niyan? sana naman may tumulong sa akin.
"Hmm, Arisa?" Lumingon ako sa tumawag sa akin.
"are you okay" tanong sakin ni Jade kaklase ko. Obvious naman na hindi ako okay eh
"Ah eh k-kasi.... " hindi ko na naman natuloy sasabihin ko
"Get out of my way!" aishh hanggang ngayon mayabang parin si Ash. Nakain nito at bumalik pa?
"May naiwan ka ba Ash?" painosente kong tanong sa kanya
"Arisa, tulungan na kitang tumayo" hahawakan na dapat ni jade yung kamay ko pero bigla akong binuhat ni Ash
"Wahh! Payatot! Ibaba mo ako!" pinalo palo ko siya. Nakakainis naman kasi eh. Tutulungan lang niya ako pag may lumalapit sakin na lalake.
"Shut up Aris!" huminto ako sa pagpalo sa kanya dahil sa pagsigaw niya sa akin. "sorry" mahinahon niyang sabi
"I-ibab-ba... ibaba mona ako. Diba sabi mo malayo to sa bituka? Kaya ko ng maglakad"
Binigyan ko siya ng matamis kong ngiti. Binaba niya ako"Are you sure?" tanong sakin ni ash. Halatang nag aalala siya sa sakin
"hahaha ako pa? Malakas ata to hahaha" nagtawanan kaming dalawa. Nagkakadalawang hakbang pa lang ako. Napahawak agad ako sa kamay niya dahil anytime mapapaluhod na ako.
YOU ARE READING
Another Dimension
Ficção AdolescenteThe entrance to another dimension is right there beside you, hiding in different areas of your normal life. Perhaps the dimension you live in is different from mine, Maybe my dimension is not a real one. It may very well be that the people surroun...