Redy biraz ilerledikten sonra dün geceyi düşünerek adımlarını atıyordu. Karamsardı sanki. Deniz mavi gökyüzü mavi ışıl ışıl bi dünya ama içi karamsar bi redy. Ne garip ama batan gemiyi arıyodu gözleri belkide çoktan yutmuştu deniz. Tek sağ çıkabilen omu oldu yani. Yoksa başkaları varmıydı.? Sâhi burası neresiydi. Hicbi fikri bile yoktu. Biraz gezindikten sonra çaresizce kimseyi bulamayıp olduğu yere oturdu. Güneş batıyordu. Etrafı hissizce bi karanlık bürüdü. Ve soğuk. Çantasından nemli polarını alıp sarıldı sanki soğuk iliklerine kadar işlemişti. Sâhi bu gece nasıl geçecekti. Tek başına çaresiz. Bi iç çekişle yuttu gecenin zifiri siyâhını.. Neyseki kapatmıştı gözlerini sabaha denk.. **
