Kötülüklerden geldim sana,
şifa buldum sende.
Aşkında,tadında,gözlerinde.Bir kere elimi tutmuştun ya?
Sarmıştın belimi o acı dolu avuçlarınla.Nasıl mutlu olmuştum bir bilsen.
Kızaran yanaklarım,
kış ayında yas tuttu bedenine.Geriye kalan camı kırık çerçeveler,
bir de sen kokulu battaniye.Nasıl üzüldüm bir bilsen,
acı dolu avuçların ölüm kokuyor şimdi.Bir kış mevsiminde,
ruhunu huzurla kavuşturdun karlı gecelerde.Yağmuru sevmezdin ya?
Sen gittikten sonra
sel tuttu buraları.Ağladın mı yoksa?
Gökyüzünde parıldayan yıldızlar,
seni mi hatırlatıyordu bana.Sakalların izmarit kokardı,
ne huzur verirdiler bana.
Göğsümde çiçekler açardı.Baktığım her yerde sen vardın oysa ki,
şimdi ise senden kalan hatıralar.Sen gittin ya şimdi,
arkandan aşkımız ağladı.Kaldırım taşlarına saklanan yağmur zerrecikleri
taşıyordu her bir duygunu.
Yıldızlar ümidini kesmiş, yok olmaya başlamışlardı.Kavuşamadan ayrılmıştık birbirimizden.
Ama unutma,
bir gün buluşacağız sonu olmayan uykularında.