Ben Efsun, zengin bi ailenin kız çocuğuyum ama ne kadar zengin olduysam olılıyım babam "kendi ayaklarının üstünde durmayı öğrenmelisin Efsun!" dediğinde asıl hayatım başlamıştı...
×××
Sabah erkenden babamın sesiyle uyandım telefonuma baktım ve saat daha 08:30' du babam çok dakikdir dün akşam sekiz buçukda kalkıcaksın demişti ve... Ben bu saate kalkmaya alışık deiğilim..
"Beni şimdi kapıya mı atıyosunuz?" dedim yataktan kalkarken.
"Hayır kızım, artık büyüdün ve iş dünyasına atılman lazım, hem seni sokağa atmıyoruz sıkıştığın zaman ve her istediğinde gelebilirsin burası senin evin." deyip sarıldı.
Baya beni sokağa bırakıyolardı kovuyolardı tamam 20 yaşında olabilirim ama yinede nerde çalışıcam, nerde kalıcam, tek mi yaşıyacağım??? Kafamda o kadar soru vardı ki??
Babamın cevabına karşılık "Biliyorum ama şimdi evim yokben nerde kalıcam?" dedim esniyerek.
"Biz sana kiralık bi ev bulduk bi iş bulana kadar evin herşeyini biz ödicez iş buldukdan sonrası sana kalmış, bide 2 ay süren var." dedi.
Ve kafamı salkamakla yetindim.
Ne diyebilirdimki onlar benim ailem onlar mutlu olucaksa yaparımda biraz korkuyorum açıkçası.. Sakin ol Efsun sadece tek başına yaşıcaksın, babamın terimiyle ayaklarının üstünde durucaksın.. Off çok zorrr!!!.
Ben böyle içimden konuşurken babam gitmiş, odamdan çıkıp merdivenlerden aşşağı indim ve çıt bile çıkmıyodu, mutfaktan annemin sesi geldi "Efsun bavulunu hazırla bu gün gidiyosun"
"Tamam anne" diyip yukarı odama çıktım..
Önce yatağımı düzeltim, gardolabın üstünden iki bavul alıp dolabı açtım, bütün kıyafetlerimi koymadım çünkü burayada gelip kalıcağım için. Bi kaç ayakkabı aldım ve üstümdeki pijamaları çıkarıp yazılı t-shırt, yırtık kot, siyah postallar ve ince siyah gömlek giyinip odamdan bavullarımla çıktım.
Hemen mutfağa girdim çok acıkmıştım. Herkes masaya oturmuş kahvaltı yapıyorlardı bende hemen koşup oturdum, kahvaltı yapmayı bitirdikden sonra benim şöförüm Murat'ı beklemeye başladım..
Murat çok tatlı birisi kirli sakalları daha bi tatlı yapıyor hele o saçları ooo, neyse her ne kadar şöförüm olsada ona karşı boş değilim sanki..
"Kalkalım mı küçük hanım?" diyip ayağa kalktı ve kapıya doğru gösterdi.
"Kaç fefa dicem bana küçük hanım deme 20 yaşına geldim artık çocuk değilim" dedim dalgaya vurarak.
Oda gülümsiyerek gözlerini kırptı "Peki Efsun hanım" dedi ve bende ayağa kalktım ve tüm ailede ayakladı..
"Ee ben gidiyim o zaman" dedim ve kapıya doğru yürmeye başladım,
Kapının önüne geldiğimde arkamı döndüm ve tüm herkes karşımdaydı annem, babam, kardeşim, ayşe teyze ve hacer teyzem (onlar benim gerçek teyzem değil evimizde hizmetli olarak çalışıyolar).
Ağlamamak için kendimi zor tutuyodum ve ağlamadımda ama annem hiç dururmu hemen başladı göz yaşları.
"Benim kızım büyümüşte ayrı evede mi çıkıcakmış, kendi ayakları üzerinde mi durucakmış" gibi anne lafları söyledi. Elini öpüp sarıldım,
Sıra babamda "aslan kızım benim, hayatında ne yaparsan yap istedidiğini ve en iyisini yap sana inanıyorum ve herşey senin iyiliğin için bir gün teşekkür ediceksin" dedi ve elini öpemeden sarıldı ve bi kaç damla gözkerinden aktı. Diğerlerinin elini öpüce Murat valizlerimi alıp arabanın kilidi açtı.
Arabaya binerken "sizi seviyoruumm" dedim bağırarak" ardından "bizde seni çook seviyoruzz" dediklerinde gaza basmıştı camı açıp elimi salladım ve gözden kaybolmuşlardı..
"Gidiceğim yer uzakmı?"
"Çok fazla değil"
"Murat, senden bir şey istesem?"
"Aa emriniz olur"
"Kaldığım evin oralarda kaliteli bi işyeri varmı biliyomusun?"
"Hmm evet bi kaç tane biliyoeum istiyosanız bu gün gidelim bi bakarsınız"
"Tabi olur"
On dakika sonra sosyete marketinin önünde durduk.
"Burası uygun mudur?"
"Aa evet buraya bi kaç defa gelmiştim, hadi içeri girelim."
"Tabiki"
İçeri girdik ve direk müdürün yanına girdik, beş on dakka sonra beni işe aldılar ve yanıma bi kız geldi.
"Buyrun burdan" diyip beni merdivenlerden aşağı indirip soyunma odasına girdik.
"Merhaba ben Elif senin adın ne?"
"Hmm Efsun bende" diyip elimi uzattım.
"Ayy hoşgeldin," diyip bana sarıldı, "biliyomusun kızım olursa adını Efsun koyucaktım şansa bak" diyip geri çekildi.
"Daha beni tanımadan nasıl bu kadar sıcak davranıyosun." dedim gülerek.
"Ben sıcak kanlıyım demekki senden kan çekti" dedi ve dolaptan kırmızı kareli bişey çıkardı "çıkart bakalım gömleğini, giy şunu" diyip elindeki kırmızı önlüğü elime verdi.
Gömleğimi ve çantamı dolaba koyduktan sonra önlüğü takıp dışarı çıktık, bi anda önüme Murat çıktı.
"Efsun, ben gidiyorum bir şeye ihtiyacınız olursa ararsınız."
"Tamam, hmm şey bavullarımı eve bırakabilirmisin?"
"Emriniz olur, anahtarın yedeği bende var"
"Çok saoll teşekkür ederimm" iyip sarıldım, benim için o kadar şey yapmıştı ki anlatamam.
"Dur, tamam görevim bu benim, yankış anlıcaklar"
"Aa pardon yaa" diyip geri çekildim, "şey bavullar kapının önünde bide evin adresini bana atarsın tamam?"
"Okay" diyip el sallayıp gitti.
Elif, Murat gider gimez "kızım kim bu çocuk çok taşmış ha"
"
Yaa şey benim şöförüm"
"Oha sen zeninmisin?"
"Eskiden, yani ailem dedi ayrı eve çık bi işe başla dediler bende burdayım"
"Hmm ne güzel işte kendi hayatını yaşıcaksın" der demez yanımıza müdür geldi.
"Hoş geldin Efsun"
"Hoş buldum müdürüm" dedim gülerek.
"Hadi ben sizi tutmıyım kolay gelsin" dedi ve odasına çıktı.
Bu gün fazla iş yapmamıştım.
Soyunma odasına girdim ve atdımdan Elif girdi.
"Naber kız"
"İyi"
"İlk gün nasıldı?"
"Kolay geçti"
"Hmm benim zordu" dedi ve dolabını açtı.
"Sen burdan sonra nabıcaksın?" dedim gömleğimi giyinirken.
"Zalim ve gaddar üvey babaannemin yanına gidicem."
"Yaa o kadar mı kötü" derken kapıdan çıktık.
"Evet, çok kızdığı zaman bile dövüyo"
"Yaa ne dicem ben koca evde tek başıma kalıcam ve korkuyorum seninle birlikte ayrıeve çıksak olur mu?" dedim koluna girdim.
"Efsun gerçekten mi? Şaka değil deme?" dedi ve ellerini omzuma koydu.
"Tabiki Elif"
"Ayy kuzumm teşekür ederim, teşekkür ederimm, saol Efsunum" diyip sarıldı.
"Önemli değil, ben Murat'ı ararım sizin eve gidelim eşyalarını falan alırız sonra ordan kendi evimize gideriz.
×××
Elifin eşyalarını alırken babaanbesi küfr edip kapıyı suratımıza kapatmıştı neden bu kadar nefret ederki bi insan..
Elif kapıdan çıkmaz "offf Allahım sana şükürler olsun bana iyi bi aradaş verdiğin için" diyip sarıldı ve "kurtuldumm senin sayende teşekkür ederim Efsunummm" dediğinde "önemli değil arkadaş için ne yapılmazki asıl ben teşekkür ederim" der demez merdivenlerden Nurat çıkıyodu.
"Gidelim mi?"
"Tabi" dedim.
"Bavulu alıyım" dedi Elife ve Elif sanki bi başka bakmıştı hayırdır inşallah.
"Şey teşekkürler"
"Önemli değil" diyip merdivenlerden indik.
Evin önüne geldik Murat'a dönüp teşekkür ettikten sonra kapıyı açıp içeri girdik.
"Ohaa ne kadar büyük iki katı bee ohaa" dedi Elif.
"Waow biz buranın parasını bilmiyoruz hem nasıl öderiz ki?" dedim.
Hemen babamı aradım babam bana mesaj çekti ne kadar olduğunu ve bankaya yatırıcağımı öğrendim.
"Eliff" diye bağırdım.
"Efendimm" diye ses geldi yukardan.
"600 lira ayda"
"Oha gerçekten" dedi ve merdivenin başında durdu, aşağı geldi ve elimi ortaya alıp "OooOOoOoo şşşşşş bir iki üç Efsun Efsun Efsun" dedi sonra bende "OoooOOo şşşşşşş bir iki üç elif elif elif" dedik güldükden sonra çok yorgun olduğumuzu anlıyınca uykuya daldık.....
