Letter Twelve

45 6 3
                                    

~ POV Juul ~
We zitten nu in de auto onderweg naar de mensen die ik moest ontmoeten van Niall, Liam en Vera...

|skip de rest van de rit|

We komen aan bij een super groot huis. Wow. We lopen naar binnen. "Hallo we zijn thuisss". We lopen de woonkamer binnen waar 3 onbekende jongens zitten. Ik hoorde Vera zacht gillen waardoor ik haar aankeek. Niall begon te praten "Louis is dit haar?" Louis keek op en toen onze ogen kruiste keek hij met grote ogen naar mij. "J-ja dat is ze ja" ik keek hem raar aan "wie is wie?" Iedereen negeerde mijn vraag compleet. De jongen met de krullen stond op en liep hierheen. "Hallo ik ben Harry" hij stak zijn hand uit die ik aannam "Hee ik ben Julia" de andere jongens stonden ook op. "Heee ik ben Zayn" "Julia" de jongen met wie ik mijn ogen had gekruist stak zijn hand uit "hallooo ik ben Louis" zei hij iets wat hyper en zenuwachtig. Wacht eens Louis dat betekent dat....
ik sloeg mijn hand voor mijn mond "O my god" ik keek Vera die mij grijnzend aankeek. "Jij wist dit kutkind" "ja sorry schat hou wel van jou hoorr" de jongens keken mij onzeker aan. "Wat is er?" "Je haatte ons toch?" "Ja klopt maar dat kwam waarschijnlijk doordat mijn vrienden en zusjes alleen maar over jullie praten en ik daar een beetje gek van werd." "dus je haat ons niet?"  "nou, nee, eigenlijk niet nee" en ik glimlachte zwak. Louis glimlachte breed en de rest van de jongens glimlachte ook. Vera stond met tranen in de ogen. "Veer wrm huil je" vroeg ik lachend. "ik ben gewoon zo trots op je dat je ze eindelijk niet meer haat" ik lachte nog harder en hield mijn armen open voor een vrijwilliger die een knuffel wilde. Louis kwam op me af rennen en trok me in een knuffel.

"zo bedankt voor het helpen om over Eleanor te komen" ik glimlachte breed wat voelde dit goed, goed om hem eindelijk in mijn armen te houden. ik snap eigenlijk niet meer waarom ik hem haten. en je vraagt je  nu sowieso af of ik Lou leuk vindt en ja ik vindt hem leuk als in verliefd wilde het niet aan mezelf toe geven maar het is de waarheid en ik kan het niet langer meer ontkennen want het doet pijn om  het te moeten ontkennen. 

toen bedacht ik me dat Louis iets gezegd had en ik daar nog niet op gereageerd had. oeps!

"geen probleem Lou ik deed het graag" antwoorden ik. "Doe bedoel je, je helpt me nog steeds want door jou weet ik weer hoe het is om liefde te voelen" ik voelde mijn wangen warm worden. nog steeds in de knuffel staande, wat ik overigens niet erg vindt, ik vindt het heerlijk eigenlijk.

* CLICK *

"nawhh zo lief dit" hoorde ik Niall zeggen 

"Niall" hoorde ik Liam boos tegen Niall zeggen

"Je verpest hun moment samen" hoorde ik Harry ook een beetje boos zeggen

geschrokken trokken we terug met rode wangen.

ik draaide me om naar de jongens en Vera. "zo bedankt dat jullie mij hierheen hebben gebracht daardoor heb ik Louis eindelijk gezien" "nawhh geen probleem hoor lieverd" zeiden ze in koor. "jullie passen echt bij elkaar" ik keek naar Louis die links van me stond, maar hij stond al naar mij te kijken en keek met rode wangen weg. ik glimlachte breed en gaf Louis een kus op zijn wang waardoor die nog roder werd. "nawhh cute hoor die rode wangetjes" fluisterde ik zijn oor. "ik ben niet schattig" fluisterde hij hees. "jawel je bent wel schattig" hij werd nog roder als dat uberhaupt nog wel kon.

--------------------------------

HALLO IK BEN WEER TERUG VAN WEG GEWEEST <3

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jul 17, 2017 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Thirty Letters To LouisWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu