Sadistic // l.s.

prolog

Ve tekrar hissetti, Harry.

O tatlı akımı.

Her acı bağırışta duyduğu mutluluğu.

Daha fazlasını istiyordu fakat. Artık bu kadarı fazla normaldi.

Daha güzelini, daha uçucusunu, daha gürültülüsünü.

Ve daha dayanıklısını.

Karşısındaki, yaslandığı ve kendini iyi hissettirmesi gereken varlığın çıkardığı isyanı andıran detone(!) bağırışla dağılan bütün dikkatiyle birlikte bütün huzuru da dağılmıştı. Kendisinin varlığıyla ölmekten bir adım uzaktaki kadının suratına o anın yüksek siniriyle yumruk attı Harry. Boynunda diğer ucu tavana monte edilmiş bir halat bulunan kadın, Harry'nin ona yaptığı destek(!) sayesinde yaşıyordu.

Ve Harry'nin bu merhametine rağmen kadının şu yaptığına da bakın!?

Harry'nin, aslında çok sert olmayan, yumruğundan sonra bayılan kadın; çıplak, göğüsleri vajinasına kadar kesikler nedeniyle kanlı, bilekleri gereğinden fazla sıkı bir şekilde iki yanda duvara sabitlenmiş, içinde bulunan fazlalıkla beraber hala arkadaşının kucağındaydı.

Her zamanki gibi düşündü, Harry.

Bu haftaki arkadaşından hiç memnun kalmamıştı. Sanırım artık bakire ve bakir aramaktan vazgeçmeliydi. Kendisine yeteri kadar zevk veremiyorlardı artık. Onların yalvarmalarından hoşlandığını düşünüyordu oysaki.

'Hoştu fakat artık dayanıksızlıklarından sıkılmaya başladım. Sence de öyle değil mi? Zaten ayık kalamadıkları için sana yalvaramıyorlar da.'

"Doğru. Gözüme biri takılmıştı zaten. Bu sefer onu incelerim ve ne kadar iyi olduğuna bakarım. Ama önce arkadaşımı eve bırakmalıyım."

'Her ne boksa işte! Umarım düşündüğüm kişidir.'

Harry uzanıp kenardaki yakıcı derecede soğuk suyu uzun saçların kapattığı yüze fırlattı ve şokla uyanmasını sağladı. Sonra geri çekilip kendine çeki düzen verirken, arkadaşının biraz havada çırpınıp boynunu kurtarmaya çalışmasına izin verdi. Nefes almaya çalışırken çıkardığı sesler bir ritim gibiydi ve Harry'nin o ritimle kafasını sallamasını sağlamıştı. Arkadaşı bilincini kaybetmeye yakınken cebinden bıçağını çıkardı ve kolunu savurarak halatı kesti. Ritim birkaç patırtıyla sona ererken Harry de havalı bir hareketle dansına son verdi. Beğeniyle güldü ve uykuya dalan arkadaşına bakarken her zamanki gibi mırıldanarak yanıtladı.

"Evet, o."

Yep ;)

-Hazel