NEFES

NEDEN!!!

-Hayır baba! Söz yapmam bir daha! Lütfen! Aaa! Hayır baba!
Gözleri körmüydü bu adamın ya kalbi?Hayatımı zindan etmek için iğrenç bir kalbe ihtiyacı olmalı.
Önce elindeki kızgın şişe baktım sonra da gözlerine "saf nefret" vardı gözlerinde. Nedeni neydi bu bana olan nefretinin.
Elindeki kızgın şişle beni dövüyordu yalvarmama rağmen hiç dinlemiyordu.
. Sırtıma vurduğu son darbeyle ağzımdan koca bir inleme sesi çıktı ve sonrası karanlık aynı benim dünyam gibi...
- Oğlum aç gözlerini! Mordem bak ben burdayım. Oğlum!
Uyandığımda hastane odasındaydım ve başımda annem vardı. Kalkmaya çalıştım ama sadece çalıştım... İnlememden ötürü olmalı annem hemen kalkmıştı. Ne annem mi????
-Se senin ne işin var burda.!
-Döndüm oğlum gidemedim... dedi kısık bir sesle. Annem babamın pardon o pislik adamın yaptıklarına dayanamamış ve beni bırakıp 1 hafta önce kaçmıştı... Birşey demedim ona kızgındım ama susmak daha iyiydi.
. Ahh kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Mordem Taşkıran, Taşkıran holdingin veliahtı... Ailenin tek çocuğuydum babam Ekrem Taşkıran, ondan nefret ediyorum. Neden mi? Çünkü benim babam bir mafya ve her gün eve bir kadınla geliyor. Annemden ve benden nefret ediyor, hergün yaptığı işkenceler dayanılacak gibi değil.
. Ben daha 13 yaşındayken eve getirdiği kızla beni zorla ilişkiye sokmuştu. Sonrada kıza tecavüz edip adamlarına vermişti. Sonrasında hatırladığım tek şey haberlere çıkan o kızdı. Babam dediğim o alçak herifin 4 adamı kıza tecavüz edip kızı öldürmüşlerdi.
. Ben şuan 17 yaşındayım lise 3 e gidiyorum çünkü bir yıl komada kalmışım 8 yaşındayken babam sayesinde...

1HAFTA SONRA

Hastaneden çıktıktan sonra annemden ayrılıp arabama binip kumsala gittim. Kafamı dağıtmak için yada babamdan kaçmak için hep buraya gelirdim.
. Arabadan inip kendimi kumların üzerine attım. Düşünmeye başladım "Neden normal bi hayatım yok ki"
Zamanın nasıl geçtiği belirsizdi benim için; gök gürültüsünü duyunca anladım ki yağmur yağacak kalkıp hemen arabama atladım ve Biçim bara doğru sürmeye başladım.
. Bara geldiğimde yüzüme o pis koku çarptı. Etrafa bakınmaya başladım kızlar ve erkekler birbirilerine sürtünerek dans ediyorlardı. Arda ve Berke buralarda olmalıydı. Biraz ilerledikten sonra Arda ve Berke'yi iki sürtükle yiyişirken gördüm Allah'ım bula bula okulun sürtüklerinimi bulmuşlardı. Seren ve Yeşim ha bide Buse ama Buse buralarda yoktu. Oh be!bide onu çekemezdim. Masaya vardığımda beni farketmemişlerdi ne ben Mordem Taşkıran'ım. Yalandan öksürmeye başladığımda Berke kafasını kaldırıp bakmıştı halimi görünce anlamıştı. Arda' yı dürtüyordu ama Arda bey kızla yiyişmekten vazgeçip bi dönememiştiki bu tarafa... Berke Arda'nın kafasına okkalı bi tane geçirince Arda kızın göğsüne düşmüştü. Ben kendimi tutamayarak gülmeye başladığımda Yeşim, Arda'yı itip kalkmış ve Serenle birlikte topuklarını vura vura gitmişti. Ben daha fazla kendimi tutamamış ve kahkaha atmaya başlamıştım.
-Lan Berke şu sürtük Yeşim'e bari rezil etmeyeydin! Aaa Mordem! Ne olmuş lan sana 1 haftadır yoksun. Kızlar bile soruyo bizim pleyboyumuz gecelerde yok diye!
. Arda böyleydi dışardan biri görse korkardı ama gerçekten yumuşak bir erkekti.
-Öncelikle sakin Arda ve boşver biliyorsun durumları babam Amerikadan geldi!. Dediğimde ikiside gözlerini büyütmüş bana bakıyordu ah hayır bana acımasınlar, daha fazla bu bakışlara dayanamayacağımı bildiğim için konuşmaya devam ettim:
- Hadi lan yorgunum bir şeyler getirde Arda içelim!
.
2 SAAT SONRA
Sarhoş değildim çünkü iki duble ile çökecek kadar güçsüz değilim. Ben Mordem Taşkıran'ım.
Eve geldiğimde duyduğum sesle yerimde donup kalmıştım.
- Ya bırakırsın İzmir'deki işleri o yürütür yada onu kendi ellerimle öldürürüm!
- Yalvarırım onu bulaştırma o pis işlerine o temiz bir çocuk..
dedi annem ağlıyordu. Hemde benim için...
-Ne çocuğu be 17 yaşında o! O piç buna mecbur!.
dedi babam ve sonra acıyla bir inilti. İçeriye koştuğumda annem hüzü kan olmuş şekilde yerde yatıyordu. Hayır Hayır ona bir şey olamaz. Ayağa kalktım ve göz yaşlarımı silip babam dediğim o herife yumruk atmaya hazırlandım. Küfürler savuruyordum yediğim yumrukla annemin yanına düştüm!
-Oğlum affet beni koruyamadım seni!
-Hayır Anneeeeee! Aç gözlerini bırakma beni!
Annemi kucağıma alıp dışarı çıktım korumalara bağırıp çağırdım kimse kılını bile kıpırdatmıyordu. Ağzamdan çıkan küfürlerle beraber arabama binip Hastaneye doğru sürmeye başladım. Annemi kucağıma alıp içeri koştum!
-Sedye getirin lannn!
Annemi gelen sedyeye yatırıp doktora herşeyi anlattım.
- Ameliyathaneyi hazırlayın acil!. Annemi girilmez yazan o ameliyathane odasına almışlardı. Duvara tutunup yere çöktüm ağlayamazdım ben Mordem Taşkıranım. Telefonumu çıkarıp Berke' yi aradım. Yarım saat sonra gelmişti oda Arda'da...

6 SAAT SONRA

6 saattir annem içerdeydi. Deli gibi hastanede geziyordum. Kapı açıldı ve hemşire çıktı ardındanda doktor.
-Lan doktor ne oldu anneme iyi demi!
Neden susmuş tu ki bu doktor. Yakalarında tutup duvara çarptım doktoru:
-Laaan! Konuş anneme ne oldu!
Arda ve Berke kollarımda tutup doktordan beni ayırdıklarında o sözlere dayanamayıp dizlerimin üstüne düşüp ellerimle yüzümü kapattım. Beynimde yankılanan sözleri kabul edemiyordum!
" Mordem Bey... Elimizden geleni yaptık ama hastayı kurtaramadık. Çok üzgünüm... BAŞINIZ SAĞOLSUN!"
Neden neden neden anne! Yinemi gidiyorsun beni bırakıp! Gitme anne hayatımdaki tek kadın sensin sende gidersen tek kalırım bırakma anne gitme! Hayır gitme anne!

( Mordem Taşkıran medyadaki)

:@ ÜZGÜNÜM ARKADAŞLAR BÖLÜM ÇOK UZUN OLMADI AMA Bİ SONRAKİ BÖLÜMLERİ UZUN YAZMAYA ÇALIŞACAM. BİRDE KÜÇÜK BİR BİLGİ BİR SÜRE SONRA HİKAYEYİ BAŞKASININ GÖZÜNDEN ANLATACAĞIM... HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM....