Remembering You

75 0 0
                                    

Prologue

It’s been so long since he left.

It breaks my heart everytime I think of him.

He’s perfect.  He had everything I want for a boy.

But he didn’t do it. He broke his promise.

He told me he’ll walk with me in the aisle.

But no, everything falls apart. But I understand him, I know he’s a fighter. It’s just that his body give up.

Now, I’m crying again.  Here at your place with mama. It hurts Pa. It really hurts.

But I have to move on. My life must move on.

I think it’s about time to let it go. All the pain and start a new beginning.

And I will not break my promise. I will FIND him soon.

Danna’s POV

Nandito ako ngayon sa kwarto ko. It’s good to be back after how many years.

Mag-isa lang ako. Sanayan lang din. Mas sanay na akong mag-isa. They call me loner, but who cares?

I’m alone. I’m the one and only daughter of my papa and mama. My uncles and aunts?  I don’t know where to find them.

Humiga na ako sa kama ko. Sa totoo lang, malaki tong bahay para sa akin. Pero no choice mas malapit sa

school na lilipatan ko. Easier to walk. My parents left me their treasure. I mean pinangalan na sa akin mga ari-arian. With the help of course of our personal lawyer. Dahil hindi ko pa naman kayang mag-handle ng business, ang bestfriend muna ni Mama ang nagsisilbing President ng company namin.

I’m simple. Humbly speaking, I have a beauty. Hindi naman ako ganun kamestisa, a common Filipino skin. 

Kinakabahan din kasi ako for tomorrow. Third year college na ako. Second semester na. Sa province ako last semester. Ginusto ko ‘yon para naman makapag-unwind ako. Matagal mag-heal nito e, itong heart ko.

Hay, I think it will be better if I will sleep already. Humiga na ako sa kama ko and then nakatulog na ako.

“KRING KRING”

Ah, ang aga naman. Tinatamad pa akong bumangon pero ginawa ko. Tinignan ko ‘yung orasan. I was

shocked. It’s almost 7:30, 8 ang klase ko. Dali-dali akong pumunta sa banyo. Ginawa ko ang daily routine

and then lumabas na ako ng bahay ng hindi pa nagsusuklay. At dahil malapit lang naman ang Cliff

University, tinakbo ko na lang habang sinusuklay ang buhok ko.  At dahil hindi ko naman kabisado ang

University na ito, nagtanung-tanong muna ako kung saan ang room 326 and then gotcha. Pagkarating

ko, I know I’m late. Lumabas na silang lahat. Well, baka nagpakilala lang ‘yung instructor and then umalis

na rin. Hay, tumambay muna ako sa paraphets at inayos ang mukha ko. I mean, nagpowder. Ayoko sa

comfort room hindi ko rin naman alam kung saan e.

10:30 ang next class ko. Pumunta muna ako sa cafeteria ng school, kumalam ang tiyan ko e. Sandwich and water lang. Habang kumakain ako, inopen ko muna ‘yung book na binabasa ko. Youngblood 2.0. maganda siyang basahin, different writers with different experiences. Nakakarelate ako sa iba. Iinom na sana ako pero hindi natuloy kasi may nakaupo na bigla sa harap ko habang kumakain din.

Napansin ata niyang tinignan ko siya kaya tumingin din siya sa kin. Itinuloy ko na lang ang pagbabasa ko pero nagsalita siya.

“transferee ka ba dito?”

“huh? Aah, yes”

“next time you will eat alone, don’t read a book”

Curious pa ako noong una and then may nilabas siya sa pocket niya and nagulat ako nung punasan niya ang labi ko. After that, nawala na siya sa paningin ko.

Weird!

Remembering YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon