The whole week, wala akong nakilalang kaibigan. Paano ba naman kasi lagi na lang akong late.
Mga insecure siguro, madami akong fans pagdating doon. >.<
Naglalakad na ako ngayon habang papunta sa school. Maaga pa, 7:00 am pa lang.
After 10 minutes, nakarating na rin ako sa room.
Iisa ko pa lang, wala pang tao. I decided to bring out my diary notebook at magsusulat muna.
Dear Diary,
..Hi! Ang boring buti meron ka pang kausap ko. weel, sorry minsan na lang akong makapagsulat.
Um, actually wala naman nangyaring maganda sa akin this week..
Nag-isip pa ako ng pwedeng isulat pero wala na talaga.
..um, sige bye bye na. sulat ulit ako sa’yo pag may time. Goodmorning! J..
Maaga pa naman, so I decided to roam the school. And gotcha, may nakita akong spot na pwedeng pag-picturan. Mahilig kasi ako sa photography. Dala ko ‘tong DSLR ko, buti na lang.
Dali-dali akong umakyat sa roof top ng school and whhooah, it’s a beautiful scene for relaxation. Ang ganda. I started capturing pictures of students and different places of the school.
Bago ako bumaba, tinitignan ko muna mga pictures. Fantastic. ^^,)
30 minutes before my class pa naman. Hindi ako nakuntento sa picture, I decided to video the beautiful scenes of the school. Habang pababa ako sa hagdan, nagvivideo ako. Then suddenly, may sapatos. Zinoom ko pa para maclear. Hindi ako naka-eyeglass ngayon e. Sapatos nga. Inalis ko na yung DSLR ko malapit sa mukha ko and then nagulat ako sa nakita ko. ‘yung lalaki sa cafeteria.
‘next time, wag pahara-hara okey?”
For a while, I was dumbfounded pero nakasabat din ako after a minute.
“excuse me, f.y.i hindi ako humaharang sa daan. Can’t you see, nagvivideo lang ako”
“Section 2, article IV of this school states that no one should bring cameras or cellphones inside the campus, considering you’re a transferee you must know those regulations or else..”
“or else”?
“I will report you on the Student’s Council”
“fine, I’m sorry. Hindi na mauulit”
Pababa n asana ako ng bigla ulit syang nagsalita
“by the way, Ms. Mendez..”
“kilala mo ako?” pero hindi niya pinansin ang tanong ko.
“go to the Student’s Council when you have a vacant time” at bumaba na rin siya.
Sinundan ko naman siya. No, hindi ko siya sinundan, ‘yon din kasi ang daan pababa. Duh? Pupunta na sana ako sa room ko and didiretso naman siya pero nagsalita ulit siya.
“no worries, just come”
Sinunod ko naman siya. Nagtanung-tanong muna ako kung saan ang council nung may vacant time na ako. Saka ko lang nalaman na siya pala ang President, may bulletin board kasi with pictures. John Nico Mendoza ang pangalan niya. Weird name, weird guy. Yun na lang nasabi ko sa sarili ko. kakatok sana ako pero may nakasulat kasi doon sa door
“KNOCK, SMILE, OPEN”
Pagkabukas ko, nakita ko agad si President. And siguro ‘yung assistant niya and ‘yung iba pang positions.
“hi” with hand wave pa ang ginawa ko
“ah, guys siya nga pala ‘yung sinasabi ko. next week na ‘yung contest and we have no other choice but to have her”
