Bazen insan susmak ister.Bazen susup düşünmek ister. Biraz dinlenmek,biraz kendi uzayında boğulmak ister hani.Keşke olabilse.
Bizimde bi uzayımız olsa.Kılıçlarla uzaylıları kovalayıp tek başıma bir medeniyet kursam. Ama akselin olmadığı bir uzay bu. Benim hayallerimi bıçak savuran, her zaman aynı yerden bıçağı saplayan biri benim nasıl herşeyim olur ki.
Zor yani hiçe sayılmak zor.
Yavaşça oturduğum yerden ayağa kalktım.Hafifçe başım dönerken yandaki vitrine uzanıp tutundum.
Yoksa birkaç adım daha gitsem tahminen yuvarlanıp panda şekline dönüşebilirdim. Önüme gelen saçımı ittikten sonra yürümeye devam ettim. Aksel'in burda olmaması beni biraz ürküttü.Mutfağa doğru adım attım.
Fakat aksele dair ne bir iz ne de bir koku vardı. Hafif hafif dışarı doğru adımladım.Ama dışarıdada yoktu. Ve bende ona ulaşabilecek hiç bir şey yok. Ne telefon numarası nede başka bir şey. Ha pardon , burayı hala sansasyon sanan saf kızdım ben.
"Onun dediklerine inanıyor musun gerçekten?.Yalancının tekidir o.
Sakın inanma..Bende meraklı değilim sana zaten merak etme biraz geçsin döneriz."
Sana meraklı değilim...Sana meraklı değilim..Sana meraklı değilim..
Bana meraklı değil..Bunca sene ben ona o kadar meraklıyken o bana meraklı değil. Belkide bu yüzden beni bırakıp gitti. Belkide..belkide...Sıkıldı..
Ama bana hep "döneriz gideriz yaparız" diye konuşan biri için bunu yapmak...
Yazık çok yazık..Alın işte. Biraz kırıntılar kalmıştı içimde aksele karşı hepsini döküverdim üzerinize. Şimdi siz düşünün halinizi. Umarım süpürgeniz vardır.Yoksa size kalacak bu ağır kırıntılar.
•••••••••••••••••••
-son-
Umarım beğenmişsinizdir.Oy verirseniz sevinirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EZRA
RomanceSorun o değil işte. Sorun beni bırakması. Beni yarı yolda bırakması. Gök beyaz yeryüzü siyah. O ise gri. ...Eşsiz... Şöyle ki kalbim; Gerçekler acıymış özür dilerim, anlayamadım. ||gökyüzü||
