SonGün : Aşk Kokusu

Ertürk..

Cemre ve Meral evden çıkıp yetimhaneye doğru yürümeye başladılar. Kısa süre yetimhaneye gelip arka taraftaki tellerden içeri girdiler. Neriman hanım az ileride onlara bakıp bağırdı.

Neriman :nereye gittiniz siz.?

Cemre :arkadaşımızın doğum gününe gittik Neriman hanım.

Neriman :Songül..O nerede ! Bu kaçıncı oldu yetti artık.

Diyerek elindeki bavulu yetimhane kapısının önüne koydu.

Cemre :ama Neriman hanım biz oraya Mer..

Meral :ispiyonlama hemen.

Neriman :bir daha yakalarsam sizi de atarım sokağa !

Diyerek yetimhaneden ayrıldı.

Hediye :hadi kızlar çıkın yukarıya..

Dediğinde Cemre ve Meral yetimhaneye girdi.

Cemre :senin yüzünden Songül sokakta kaldı. Şimdi nerede o zaman !.?

Meral :bilmiyorum..kalmaz o sokakta!

Cemre :of Meral! Senin yüzünden..

...

Güney işini hallettikten sonra Songül'ün yanına yattı.

Güney :atarlı kıza bak..kendini bile koruyamıyor !

Diyerek Songül 'ün saçlarını öptü.

Güney :sana sahip olmak çok güzelmiş be..

Güney daha fazla Songül baygın kalmasın diye kucağına alıp banyoya götürdü. Küvete yatırıp suyu açtı.

Kısa süre sonra Songül kendine gelmeye başlayınca Güney odaya gidip kanlı çarşafı kaldırdı ve yenisini taktı. Songül 'ü kucağına alıp yatağa bıraktı ve üstünü örttü.

Songül :nerdeyim ben ?

Diyerek gözlerini açtı. Güney ile gözleri kesişmişti.

Songül :noluyor lan!

Diyerek üstünü açacaktı ki çıplak olduğunu farketti .

Songül :naptın bana !

Diye korku dolu gözlerini Güney'e dikti.Güney yerdeki çarşafı alıp Songül 'e gösterdi.

Güney :özet..

Songül :ya hayır ..yapmadın , şaka yapıyorsun!

Güney :gerçek güzelim.

Songül ağlamaya başlamıştı.

Güney :hadi ama bunun için ağlanılır mı ?

...

Songül üstünü giyip odadan çıkmıştı.Güney 'de arkasından seslendi.

Güney :dursana..saat çok geç oldu.

Songül konuşmadan evden çıkmıştı, peşinden de Güney.

Güney :dur kızım..bekle beni.

Diyerek Songül 'ün yanına gelip kolun tuttu ve kendine çevirdi.

Güney :dursana .

Songül , Güney 'e tokat atıp yoluna devam etti.Güney dişlerini sıkıp Songül 'ün peşinden yürümeye devam etti. Songül yetimhanenin önüne geldiğinde bavulunu kapının önünde gördü. Üstünde de adı yazıyordu. "Songül Celen"..Songül ağlamasına devam edip kaldırıma oturdu.

Songül :allah belanı versin Güney!

Güney Songül 'ün yanına oturdu.

Güney :sokakta mı kaldın.?