~YALANCI~

~Tanıtım

Çok sıkıcı bir hayatım vardı. Kendi kendine takılan bir kızdım. Böyle olmamın sebebi insanlara güvenmememdi. Yoksa çirkin değildim. Hatta birkaç kişiyle çıkmıştım ama gerçek hayatta değil. Evet saçma olduğunu biliyorum ama yapabileceğim bir şey yok. Hayatımın kazığını yedikten sonra kimseye kolay kolay güvenmedim. Her "seni seviyorum" cümlesinin arkasında bir yalan aradım. Kafamda onlarca soru varken insanlara sadece gülümsedim. Zaten başka bir şey de yapamazdım. Daha 15 yaşındayım. Kısaca ergenlikte olan bir kız, duyguları saniyeler sonra değişebilen bir kız. Komik gelebilir ama ilerde evde kalacağımı düşünmüyor değilim. Kim beni çeker ki ? Tek amacım yaşlanıp ölmekti. Güvendiğim tek kişi de ölümdü zaten. Eskiden hayal de kurardım, hemde çok. Onu da kısa süre önce bıraktım. Gerçek olmayacak bir şey için kafa yormak saçma geliyordu. Ağlama duygumu bile yitirmiştim. Artık ne düşüneceğimi bile bilmiyordum. Karanlık bir bataklığın ortasında dibe doğru batan masum küçük kızdım. Çok uzatmadan söyleyeyim. Saftım. Hemde gereğinden fazla. Dış görünüşümü tarif etmeye çalışırsam orta boylu, omuzlarının biraz altında kalan sarıya yakın saçları olan, zayıf birini hayalinizde canlandırırsınız. Açık tenliydim ama abartılacak kadar değil. Gözlerim bildiğiniz açık kahverengiydi bazen yeşil olabiliyordu . Normal bir insandım açıkçası. Abartılacak kadar güzel olmayan normal biri. Çevrem de genişti çoğu kişiyle iyi anlaşırdım. Hatta sınıfın neşe kaynağı olabiliyordum da. Bu kızın nasıl bir çeşit sorunları olup bukadar mutsuz olabiliyor diye düşünüyorsunuzdur. Hiç gerçekten sevilmedim. Kardeşim gibi gördüğüm arkadaşlarım beni sattı. Acısını gülümseyerek çıkardım. Güçlü kalmaya çalıştıkça yabancı bir el beni omuzlarımdan aşağı doğru çekti. Ne kadar uğraşsam da bazen mutsuzluğum gözlerimden okunurdu. Erkeklerle aram iyiydi ama popülerlerle değil. Onlarla da konuşurdum ama şu yavşak kızlardan hiç olmadım. Benim tipim değildi onlar. Zaten dostlarımdan kazık yemiştim bi de onların saçma aldatmalarıyla, ayrıldıktan sonra arkamdan saydıkları laflarla uğraşamazdım. Hep mesafeliydim. Biraz da soğuk. Bu arada adım Mira. Mira Tuna