Οταν εφυγε η μητερα μου απο το δωματιο τηλεφωνισα στον Niall. Τον ρωτησα αν εχει να κανει κατι αποψε. Ευτυχως δεν ειχε κανονισει κατι. Του ειπα να ρθει να με παρει να παμε καμια βολτα γιατι δεν ειμουν καλα. Οταν εφτασε μου εστειλε μυνημα να κατεβω. Κατεβηκα, ανοιξα την πορτα και ετρεξα να τον αγκαλιασω με δακρυα στα ματια.
- Τι τρεχει πριγκιπισσα?
- Οι γονεις μου χωρισαν... Δεν ειμαι καλα...
- Ηρεμησε ολα καλα θα πανε...
Μου ψιθυρισε καθως με ειχε στην αγκαλια του.
- Μπορω να μεινω μαζι σου αποψε? Δεν θελω να παω σπιτι μετα απο αυτο...
- Εγω δεν εχω προβλημα αλλα αν ανησυχισουν οι γονεις σου?
- Θα τηλεφωνισουν.
- Καλα τοτε ας ξεκινησουμε σιγα σιγα.
- Οκ. Niall?
- Ελα
- Εγω...
- Εσυ?
- Ξεχνα το...
- Πφ... Κοιτα, δεν ξερω τι ειναι αυτο που θες να πεις αλλα αν εχεις καποιο προβλημα μπορουμε να το λυσουμε μαζι.
Μου ειπε καθως κρατουσε το προσωπο μου στα δυο του χερια.
- Δεν ειναι προβλημα... Απλα δεν μπορω να το πω.. Δεν ξερω γιατι.
- Γιατι δεν μπορεις να το πεις?
- Γιατι θα αλλαξουν πολλα πραγματα.
- Πφ απλα πες το
- Niall... μαρεσεις...
Εκεινη την στιγμη ενα δακρυ ξεφυγε απο το ματι μου και εκεινος το σκουπισε με το χερι του. Δεν μου μιλησε απλα με φιλησε στο μετωπο και με αγκαλιασε ξανα.
- Ακου πριγκιπισσα... επειδη δεν ειναι ωρα να τα συζητησουμε αυτα, θα μιλησουμε αυριο γι αυτο. Ναι?
- Καλα...
Μετα απο λιγη ωρα φτασαμε επιτελους στο σπιτι του. Πηγαμε στο δωματιο του και τον ρωτησα:
- Εγω που θα κοιμηθω?
- Μαλλον θα σου στρωσω κατω γιατι δεν εχουμε αλλο κρεβατι και δεν θελω να σε παω να κοιμηθεις στο καναπε, στο σαλονι επειδη θα εισαι μονη σου.
- καλα.
Πεσαμε να κοιμηθουμε. Καποια στιγμη ενα αγγιγμα με ξυπναει αλλα δεν ανοιξα τα ματια μου, δεν ηθελα να δειξω οτι ειμουν ξυπνια. Καταλαβα οτι ηταν ο Niall. Με πηρε στα χερια του και με αφησε σιγα σιγα πανω στο κρεβατι του. Ξαπλωσε διπλα μου και με κρατησε στην αγκαλια του. Τι περιεργος... Γιατι τα κανει ολα αυτα αφου αποφευγει να μου μιλησει για τα συναισθηματα του?
--------------------------------------
YOU ARE READING
Daydream (N.H)
Fanfictionεχεις ερωτευτει ποτε καποιον? καποιον που να σε πληγωνει συνεχεια? εκεινον που παντα σου λεει ψεματα? σε κανει να πονας... ομως ποτε δεν τον αφησες, ησουν παντα εκει. Ηξερες οτι αυτος ειναι το μελλον σου. Οσο και να πονας ξερεις οτι αξιζει πολλα.. ε...