Büyücülük Okulu

Saldırı

Bilinmemezlikle sürünmek nedir bilir misiniz? Kimseye güvenim kalmadı.artık tam anlamıyla dağıldım.hayatım boyunca beni başlarından savmak için mi korudular o zaman?! Sevdiler...bunun içinmi? Ben her zaman her şeye karşı güçlü oldum.babamın sayesinde ama cesur olamamı sağlayan dayanağım kayboldu şimdi. Asla! Hayır! O okula gitmeyeceğim dediysem gitmeyeceğim!!! İnsanlar neden hep üzmek zorundalar.neden anlayamazlar? Daha kendi benliğimi bile yeni tanıdım.Ahh, doğru ama brn karanlık kalbim.beni korumak zor olmalı herhalde.haklılar başlarından savmakta. Bavulun yanından doğruldum.adeta düşüncelerimle boğuluyordum.kafamı kaldırıp gözyaşlarımı sildim.ve yumruğumu sıktım.kalplerinde zerre payımdamı yok yani? Kendime geldim. O. Okula.asla.gitmeyeceğim. .bavulumu kaptım.tekrar dolabın altına ittim.uyumalarını bekleyecektim. Ve birden kapı çaldı.
-Erica, kızım..... uyuyormusun? Uyuyor olsam bile nasıl cevap verebilirim?! Herneyse. babama cevap vermedim birkaçdakika kapının önünde durdu.ve derin bir iç çekerek
- Böyle olsun istemedim kızım.
İstemediysen gönderme o zaman!!! 2 saat falan bekledikten sonra kapıyı açıp dışarıyı kontrol ettim. Uyuyorlardı.içeri girip kapıyı tekrar kilitledim.komidinin üzerinden telefonumu ve kulaklığımı aldım.ve dolabın altından.... bir saniye yaaa bisikletle gitcem bavulu nası taşıyacam ben yaaa.yine sırt çantası yolu gözüktü bana. Eşyaların hepsini bavuldan çıkartıp sırt çantama doldurdum.ve yatağın altına koydum. Küçüklüğümden beri evin bahçesinden dışarıya pek adım attırmadıkları için.doğal olarak kendi odamda pencereden dışraya çıkabilmek için biraz ipi sağlam bir yere bağlayarak inebilmek için böyle bir şey yapmıştım.ceketimi giydikten sonra.çantamıda takıp iple aşşağı indim.düşme tehlikesi geçirmedim de değil! Garajdan bisikletimi aldım.ve yola çıkıp sürmeye başladım.etraf çok karanlıktı.ve bu beni çok korkutuyordu. Bisikletin ışığını açtım.ve daha hızlı sürmeye başladım.tabiki kuzenimin yanına gidecektim.o benim için her şeyden öte kardeşimdi.tam daha da hızlanacakken durdum.neden biri beni takip ediyormuş gibi hissediyordum? Bisikleti durdurup arkama baktım.sanki bir şey görebilecekmiş gibi bir kaç dakika gözümü karanlığa diktim. Sonra aklıma el fenerim geldi ve cebimden çıkartıp- o çıtırtı da neydi öyle.ışığı sesin geldiği tarafa tuttum.
-Kim var orada?! Sesim tehdit eder gibi çıkmıştı.
-...... sessizliğin ardından bir hırıltı duydum.ve sonra kocaman bir şey üstüme doğru koşmaya başladı.karanlıktan seçemiyordum.arkama bile bakmadan koşmaya başladım...
DYLAN 'DAN

arkasına bile bakmadan koşmaya başladı.hadi ama karşısındaki bir kurt adam kaçmakla kurtulamaz savaşmalı.bir anda yere düştü ve kollarının üzerinde doğruldu.ve sürünerek geri gitmeye başladı.kurt adam ise yavaşça üzerine yürümeye başladı.ama sanki öldürmekten çok korkutmak ister gibi bir hali vardı.şimdi anlıyorum! Bana yaptıklarını kardeşimede yapmak istiyorlardı. Bak o olmaz işte.onu daha yeni buldum ve almanıza izin vermem. Kurt adamın önüne atlayacakken, ericanın elinden bir ışık kümesi patladı.ve kurt adamın gözleri kör oldu.erice titreyerek ve korkuyla ellerine baktı.yeteneklerini daha keşfetmedimi yoksa? Şu anki haline bakılırsa öyle. Hallowaya gidip kontrol etmeyi öğrenmesi lazım. Titreyerek ayağa kalktı ve bisikleti hızla sürmeye başladı. Yol boyunca onu korumam gerek.her şeyden önce o benim kardeşim.ve o son karanlık kalp ele geçirilirse kötü şeyler olur.
ERICADAN
o gördüğüm bir kurt adammıydı?! Nereye düştüm ben böyle? Ve en önemlisi az önce ne yaptım ben böyle? Kuzenim evini görünce koşarak kapıyı çaldım.aslında tekmeledim desem daha doğrudur. Bütün vücudum titriyordu.ve ellerimde kan- ne! Ellerim kanıyordu.bacaklarımı hissedemiyordum.tyler kapıyı açtı.son hatırladığım, tylerın"erica!!iyimisin!!" Diye sorması olmuştu.

💎💎💎💎💎💎💎💎💎

Yavaşça gözlerimi açtım. Tyler koltukta uyuya kalmıştı.ve ben de koltukta yatıyordum.ellerimde bir farklılık hissetim.ellerimi kaldırdım.bandajlıydı ve acayip bir şekilde yanıyordu.acıyla inledim. Doğrulmaya çalıştım. Yavaş olmam lazımdı.tyler ın uykusu çoook hafiftir.tam doğrulmuştum ki tyler uyandı.ve yanıma geldi.
- erica, yatman gerekiyor hala yaralısın.
- tyler ben iyiyim.gerçekten gerek yok.
- Kazın,... beni zorlama istersen.hem daha iyileşip hesap vereceksin.
Olamaaaaz.doğru yaa dün kazınımın evine berbat bir şekilde giriş yapmıştım.ve bir açıklamayı hakediyordu.
- tamam kazınn!! Dedim ve uzandım.tyler da mutfağa gitti. Onunla çok yakındık.o benim kardeşim di. Tyler yavaş adımlarla yanıma geldi.ve dizlerinin üzerine çöktü.yavaşça bandajları açtı.ellerini ellerimin üzerine koydu.ve gözlerini kapattı. Ve birden tyler yere yığılıp acıyla kıvranmaya başladı.hemen ayağa fırladım.
- Tyler noluyor?! Iyimisin?! İnlemeye devam ediyordu.ellerini yere koyarak dizlerinin üstünde durdu. Titriyordu.gözlerini kapatıp bir şeyler mırıldandı. Ve normale dönmüştü.
- tyler iyisin değilmi? Kafasını salladı.
- Sende biliyordun demek.ve bana söylemedin!
-Neyden bahsediyorsun?
- ailmizin büyücü olduğunu!
-Hey, orda dur bakalım.sen benim kardeşimsin senden asla bir şey saklamam. Bende dün öğrendim.tamammı?! Ne yapacağımı, nasıl kontrol edeceğimi bilmiyorum.kafam çok karışık.
-oh,üzgünüm kuzen.böyle bir şeyi düşünmem bile hataydı.peki senin güçlerin neler?
- güçlerin derken? Kilit büyücülerin sadece 2 tane gücü var bir tanesi zaten herkeste var.ismini bilmiyorum ama.senin elinin yanmasın sebep olan şey.2. İse benim özel gücüm şifacılık.
-demek o yüzden yerde kıvranıyordun.
- daha kontrol etmeyi bilmediğim için acı çekiyorum. Senin güçlerin neler?
- bilmiyorum babam karanlık kalp olduğumdan bahsetti.
- bir saniye.. ne ne? Karanlık mühür demek istedin galiba.
- hayır babam bana karanlık kalp olduğumu söyledi.
- kuzen, üzgünüm ama baban sana yalan söylemiş. Karanlık kalp değil.karanlık mühür.
- çok şaşırmadım zaten.artık onlara güvenim kalmadı.ama bilmek istediğim bir şey var. Beni madem istemiyorlardı neden bu zamana dek korudular? Bu işte bir şey var kuzen.
-bilmiyorum.ama bildiğim bir şey var. Bizi Halloway a gitmeye zorlamaları.
- o okul ile ilgili hiç iyi şeyler hissetmiyorum.
- bende. Bu arada sana ne oldu?.
- babam beni hallowaya göndermek istedi. Bende evden kaçtım.yolda gelirken kurt adam saldırdı.
-sen aptal mısın?!Bütün kurtlar ve vampirler senin peşindeyken dışarı mı çıktın?! Tamam babam peşimde olduklarını söyledi.ama hepsinin de olduğunu söylemedi kii!
- her neyse tyler. Sen nasıl öğrendin anlatsana.
- dün..
- bir dakika,...bir dakika... dün mü?
- evet. Ne oldu ki?
- tyler,hemen gitmeliyiz! Çabuk!
Deyip onu kolundan tutarak sürüklemeye başladım.
- hey... hey... bir dakika ne oldu erica?
- ikimizinde aynı gün öğrenmesi tesadüfmü sence? Buraya geleceğimi biliyorlardı.çabuk. ikimizde son hız evden çıkıyor duk ki.kapıyı açar açmaz karşıma bir vampir çıktı.ve dişlerini çıkartıp tısladı.anında kapıyı kapatıp kilitledim.
- artık çok geç tyler.
- tamam.sakin olalım. Kapı o vampiri durduramaz.hemen bu evden çıkmalıyız.
- bir dakika tyler girmek isteselerdi çoktan girerlerdi değil mi? Neden girmiyorlar?. Bir sessizlik oluştu.ve bundan nefret ediyordum.yukarıdan hırıltılar gelmeye başladı.ve ayak sesleri.tylerın arkasından çıktım.
- demekki girmek istiyorlarmış erica!
İkimizde merdivene doğru döndük ve aşşağı doğru inen kurt adama baktık.ellerimizi havaya kaldırdık ve ışık kümesini oluşturmaya çalıştık ama olmuyordu.kurt bizi görünce kükredi ve üzerimize hızla yürümeye başladı. Ve bir anda tylerın üzerine atladı.tyler elleriyle onu tutmaya çalışıyordu.kurt ise yüzünü parçalamaya çalışıyordu. Yanımda duran lambayı kurt un kafasına geçirdim.tabiki birşey olamamıştı.ama afallamıştı. Tyler da hemen koşmaya başladı. Bende hızla arkasından koştum.kapıyı açtık.vampir gitmişti.koşarak ormana daldık.arkama baktığımda 2kurt ve bir vampir bizi kovalıyordu.daha da hızlandım.nefes alamıyordum artık koşmaktan.yeter! Hayatım boyunca kaçtım! Artık kaçmak yok! Savaşacağım.durduğumda tyler bana
- ne yapıyorsun! Koşsana.
- arkama geç.
- ne saçmalıyorsun!
- sadece geç! Güven bana.
Arkama geçti.onlar yaklaştıkça bedenimdeki dalgayı daha çok hissediyordum.ve tam önümüzde durduklarında, bedenimden etrafa çok büyük bir kara büyü yayıldı.gözlerimden ışıklar fırlıyordu.ve biraz havaya yükselmiştim.sonra bir anda durdum.ve yere düştüm.kurtlar ve vampirler ölmüşlerdi.yani sanırım.tyler beni sarsıyordu. Ve ayağa kaldırdı.ona yaslandım.koşar adımlarla ormanın derinliklerine doğru gittik.eve dönemezdik güvenli değildi artık orası.ama daha büyük sorunlarımız vardı şu an. Bu artık bana saldırmaya başlamışlardı.ve bu ormanda nasıl hayatta kalacaktık......

Evvveettt yeni bölüm nasıldı?? Yorumalara bekliyorum.değiştirmemi istediğiniz bir şey varsa söyleyebilirsiniz.bu bölüm biraz sıkıcı olmuş olabilir ama diģer bölüm daha maceralı olacak.vote ve yorum yapan herkese teşekkürlerrrrr.💚💛💜