Ένα ευτηχισμένο τέλος;

Κεφαλαιο 3

Ο Στέφανος και η Σοφία περπατούσανε και μιλούσανε για διάφορα θέματα.

<<Πως είναι η ζωή στην Αγγλία ?>> Ρωτάει ο Στέφανος .

<<Τίποτα το σπουδαίο σχεδόν ο΄τι κάνετε και εδώ σχολείο, φροντιστήρια και βόλτες , μου αρέσει πολύ να παίζω βιολί !>>απαντάει η Σοφία χαμογελώντας .

<<Ωραία , έχω ένα βιολί στο σπίτι μου άμα θέλεις κάποια μέρα μπορείς να έρθεις να παίξεις >> απαντάει ο Στέφανος .

Μέτα για λίγο δεν είπανε τίποτα η ώρα περνούσε βράδιασε .

<<Πρέπει να φύγω , βράδιασε και θα με ψαχνόμουν οι γονείς μου θα τα πούμε αύριο >> Λέει η Σοφία .

<<Εντάξει έλα 10 ώρα στο μαγαζί και μετά άμα θες πάμε βόλτα ή πάμε για κάνα παγωτό >>της λέει

<<Μήπως θέλεις να έρθω μαζί σου μέχρι το ξενοδοχειο ?>> την ρωτάει .

<<Μπα δεν χρειάζεται να κουράζεσαι για μένα θα έρθω αύριο 10 ώρα >> του απαντάει και απομακρύνετε από τον Στέφανο.

<<Γαμώ λογικά δεν θα της αρέσω >> φωνάζει από μέσα του και πηγαίνει σπίτι του .

Εντωμεταξύ η Σοφία πηγαίνοντας στο ξενοδοχείο ο δρόμος είναι άδειος δεν περνάει τίποτα .Ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι κάποιος την ακολουθάει και αρχίσει να προχωρά λίγο ποιο γρήγορα μπας και την χάσει άλλα εκεί ακόμα αυτός ο τύπος να την ακολουθάει. Άρχισε να τρέχει και γυρνάει και δεν το βλέπει και ξαφνικά τον βλέπει μπροστά της. Με γρήγορες κινήσεις την ακινητοποιεί και την κάνει να χάσει της αισθήσεις της.

Ο Στέφανος γύρησαι σπίτι του χωρίς να ξέρει τίποτα για το τι έγινε στην Σοφία απλά έπεσε στο κρεβάτι του και ήλπιζε την άλλη μέρα να έρθει η Σοφία .

Η επόμενη μέρα ήρθε και οι γονείς της Σοφίας δεν ήξεραν τι είχε γίνει και πάνε να την πάρουνε από το δομάτιο της. Αλλά το μόνο που είδανε ήτανε ένα ξεστρομένο κρεβάτι . Πήγανε στην ρεσεψιόν να ρωτήσουν άμα την είδανε αλλά τίποτα.
<<Συγνώμη μήπως είδατε ένα κορίτσι 16 χρονών κάπου γύρω >>
<<Όχι κυρία μου >> της απαντάει.
<<Α ευχαρήστω >> της απαντάει με φόβο .

Ο Στέφανος περημενε ανηπομονα είχε βάλει τα καλά του ρούχα ένα πουκάμισο άσπρο για να τονίζει τα μάτια του και ένα μπλε τζιν.

Η ώρα περνάει περνάει και πουθενά η Σοφία ο Στέφανος αρχήζει και ανησυχεί .
<<Αφού μου το είπε θα έρθει που είναι ?>>
Σιγομιλάει από μέσα του .
Ο πατέρας του τον κοιτάει ταραγμένο και πάει να του μιλήσει.
<<Τι έχεις γιε μου γιατί είσαι έτσι ?>> τον ρωτάει .
<<Τίποτα άσε με ήσυχο!>>του απαντάει νευριασμένος.
<< Πως κάτι έχεις εσύ ? Πες μου >> του απαντάει με χαμόγελο μπας και του μιλήσει .
<<Δεν έχω τίποτα και άσε με !>> του απαντάει .
Ο Στέφανος έφυγε επειδή δεν ήτανε καλά .Ξαφνικά ήρθανε οι γονείς της Σοφίας να βρούνε τον Στέφανο αλλά είχε φύγει.
Η μέρα πέρασε χωρίς κανένα νέο από την Σοφία.
Ή Σοφία ξυπνάει δεν έβλεπε τίποτα ο απαγογέας της είχε κλήσει τα μάτια της με ένα μαντίλι.
Η Σοφία είναι δεμένη και προσπαθεί να λυθεί αλλά τίποτα τα σκηνία είναι πολύ σφηχτα.
<<Που βρήσκομαι τι είναι εδώ τι θέλεις ?>> ρωτάει με τρομαγμένη φωνή .
<<Θα μάθεις σύντομα >> της απαντάει με βαριά φωνή.
<<ΠΕΣ μου ?>> του απαντάει σχεδόν φωνάζωντας .
<<Αφού θες να μάθεις θα σου πω. Λοιπόν ο Στέφανος έχει ένα κλειδί που του το είχε δώσει η μήτερα του όταν μικρός πριν πεθάνει και του είπε "να το χρησιμοποιήσεις όταν θα ξέρεις πότε" >> της απαντάει
<<Και τι σχέση έχω εγώ με αυτό?>>ρωτάει .
<< Από τι είδα ο Στέφανος είναι ερωτευμένος μαζί σου άρα....>>
<<Ερωτευμένος μαζί μου>> διακόπτοντας τον.
<<Ναι είναι ερωτευμένος μαζί σου και για αυτό θα μπορέσω να τον φέρω εδώ χάρις εσένα .>>
<<Και εγώ τον αγαπάω! >>του απαντάει.
<< Ναι καλά εντάξει εγώ απλά θέλω το κλειδί για να δω τι έχει μέσα το σεντούκι γιατί έχω ακούσει ότι έχει μέσα κάτι πολύτιμο που θα κάνει ευτηχησμενο οποίος το ανοίξει.>>
<<Ας μην χάνω άλλο χρόνο ας γράψω το γραμμα>>λέει και φεύγει.
Η Σοφία μένει μόνη της στο δωμάτιο ακόμα με το μαντίλι στα ματιά .Αρχήζει και μιλάει στον εαυτό της .
<<Αχ τον αγαπάω έπρεπε να του είχα πει να έρθει μαζί μου είμαι ηλίθιες τώρα θα νομίζει ότι είμαι ένα ανώριμο .>>
Την άλλη μέρα πάει στην δουλειά ο Στέφανος πάει να ανοίξει και βλέπει να ένα γράμμα το παίρνει και μπένει μέσα στο μαγαζί .

Λοιπόν αυτό είναι το τρίτο κεφάλαιο αμα σας άρεσε πατήστε ένα vote και κάντε ενα comment γιατί με βοηθαεί πολύ για να φτίαχνω και άλλα κεφάλαια !