(STOPGEZET) The Marauders

Jaar 1 H4

POV James
"Sirius!" roep ik nadat we de trein uit zijn gestapt. "Jah James." "Ik moet nog steeds mijn stok terug krijgen!" "Oh jah, HAHA, hier is hij." Hij gooit hem naar me toe en ik vang hem vliegensvlug uit de lucht. Iedereen kijkt mij verbaast en bewonderend aan waardoor ik en mijn vrienden moeten lachen, daarna kijken er nog steeds een paar verbaasd, maar de meeste kijken nu geamuseerd naar ons lachende groepje. Maar ik stop meteen zodra een stem hoor, die ik herken ook al heb ik haar maar 1 keer horen praten. Ik hoor haar tegen har vriendinnen fluisteren: " Moet je die Potter zien, wat een arrogant joch, waarom moet hij nou per se de held uithangen?" Die woorden deden mij echt pijn en ik stopte dus meteen.
We zagen een erg grote man met een vreselijk lang en borstelig kapsel en een hartstikke lange baard staan, hij riep met zijn harde stem: "EERSTEJAARS! ERSTEJAARS HIERHEEN! ALLE EERSTEJAARS HIERHEEN!" We liepen dus naar de 'reus' toe. Toen hij dacht dat iedereen er was begon hij te grijnzen en zei: "Ik ben Rubeus Hagrid, De sleutelbewaarder en terreinknecht van Zweinstein." "Hii Hagrid!" riep ik. Hagrid wist niet wie het zei, door de menigte zag hij mij niet, maar toen zag hij mij zwaaien. "Jouw naam is..." "James Potter meneer" "Aha, hii James!" "Nou oké." vervolgde hij zijn verhaal. "Als eerstejaars gaan jullie met de bootjes naar 't kasteel, dat is traditie." "Niet meer dan 4 per boot!" riep hij er nog achteraan. Ik ging samen met Remus, Sirius en Peter in een bootje. Hagrid was zo groot dat hij een heel bootje voor zich alleen moest hebben. De bootjes begonnen vanzelf te varen. Na ongeveer 2 minuten zei Hagrid: "Na deze bocht zien hullie Zweinstein voor 't eerst." En inderdaad, niet lang daarna gingen we een bocht om en verscheen er voor ons ineens een reusachtig kasteel. Het was erg indrukwekkend. En 't zag er fantastisch uit. Overal om ons heen hoorde ik mensen kreetjes als: "Wauw" en "fantastisch" slaken. Ik was 't helemaal met ze eens. Ineens begon Sirius met 't bootje te schommelen, ik wist wat hij wilde doen, dus schommelde ik mee, waardoor 't bootje in no-time omsloeg. We kwamen in 't water terecht en werden er door 2 grote handen weer uitgetrokken en terug in ons bootje gezet. We waren zeiknat, maar moesten desondanks keihard lachen. We waren bijna bij 't kasteel toen Hagrid ineens riep: "BUKKEN! Alemaal!" We deden wat hij vroeg, Hagrid moest echt moeite doen om zijn hoofd niet te stoten. De bootjes vaarden door tot we bij een soort van haventje kwamen, nou ja, meer een strandje in een grot met een paar houten steigers. De bootjes bleven stil liggen naast de steigers zodat wij konden uitstappen. Toen Hagrid met veel moeite en hulp van wat leerlingen eindelijk was uitgestapt. Ging hij ons voor naar een massieve houten poort, hij klopte op de deur. Een streng uitziende vrouw in groene kledij en met een hoge smaragdgroene hoed op deed open. Ze zei tegen Hagrid: "Ah, daar ben je Hagrid, mooi op tijd. Ik neem 't hier weer van je over." "Oké proffessor als u me hebbe mot weet u me te vinden." Toen Hagrid wegliep ging de proffessor ons voor door een 'Grote' Hal en stopte voor 2 massief eikenhouten deuren. Ze begon te vertellen: "Ik ben Proffessor Anderling, Assistent-Schoolhoofd, hoofd van Griffoendor en proffessor Transfiguratie." "Er zijn 4 afdelingen op deze school: Huffelpuf, Ravenklauw, Zwadderich en Griffoendor. Jullie namen zullen 1 voor 1 worden opgenoemd, het is de bedoeling dat jullie dan naar 't krukje lopen in het midden van de zaal en de hoed die daar opligt op je hoofd zet, die hoed zal je in je afdeling indelen." Toen ze klaar was met haar toespraak zei ze nog: "Ik ben zo terug. Wees stil, totdat ik terug kom.

Toen ze terugkwam gingen de deuren open en stapten we een enorme "Grote" Zaal in. Met een plafond dat open leek te zijn, maar 't weerspiegelde gewoon de lucht van buiten.
We liepen door de Grote Zaal onder de blikken van alle leerlingen die daar aan 4 grote, lange tafels zaten. We stopten uiteindelijk voor een krukje met een oude gerafelde hoed erop. Er ging een scheur open bij de hoed en hij begon te zingen:

Welkom leerlingen van heinde en verre.
We zullen jullie alles leren zowel in de lokalen als in de serre.

Op deze school zijn er 4 aparte afdelingen opgericht
Ieder van hen heeft zijn eigen gezicht.
Ravenklauw!: die slimme lui hebben altijd een antwoord, en als je het hen vraagt doen zij alles verantwoord.
Huffelpuf!: de trouwste mensen zitten hier, van alle afdelingen maak je hier 't meeste plezier.
Zwadderich!: deze mensen zijn oh zo sluw, en je zult ze altijd opmerken, maar dan in de schaduw.
Ten slotte nog
Griffoendor!: deze mensen gaan altijd recht op 't gevaar af, ze schieten je altijd meteen te hulp en denken pas aan de gevaren achteraf!