Zayn's Lost Twin Sister

Chapter 1 : How it all began when I was 4

Zooey's POV

Hello ! Zooey Malik ang pangalan ko. Nakatira ako dito sa Batangas City , Philippines ! I'm 16 years old and  in Senior High ! wahaha !! Ang gara ... pang beauty contest lang ang peg ! XD .. Catholic kami .. Half British and Half Pilipino.

Nawawala yung kakambal ko na si Zayn Malik .. Nawala nung kamamatay lang nung papa namin .. 4 years old palang kami nun ..

Flashback:

"Kaylangan muna natin umuwi ng Pilipinas para makalimot muna tayo sa papa niyo". Sabi ni mama habang walang tigil ang pagpatak ng luha sa mga mata nya .

"Eh mama , pano na po tong bahay natin ? ". Tanong naman ni Zayn na nasa baby voice nya at umiiyak din .

" Ibebenta natin tong bahay na to at dun nalang tayo sa bahay natin sa Pinas titira .. ". Sagot naman ni mama.

" Kelan po tayo aalis ? ". Tanong ko naman na nasa baby voice parin at syempre .. umiiyak din ako .

" Next Friday para makapag impake tayo ng ayos. ". Sagot ni mama.

"Ok Po ! ". Sagot namin ni Zayn at umakyat na kami sa kwarto namin. Hati kami ni Zayn sa kwarto, doubledeck yung kama namin .. si Zayn sa taas .. ako sa baba.

Umupo muna si Zayn sa kama ko at umiiyak parin sya ... siguro dahil super close sya kay papa ... nilapitan ko sya at inakap ko ...

" Zooey .. Ba-kit kelangan -pa mawa-la si papa . ? ". Sabi ni zayn na halos d ko na maintindihan dahil paputol-putol dahil sa kakaiyak nya ..

" Di ko rin alam zayn ehh .. siguro hanggang dito nalang talaga si papa .. ". sagot ko at niyakap ko sya at pinunasan ang mga luha nya ..

"O sya ! bihis na tayo at matulog na .. :) ". Sabi ko ..

~~~~~~~~~

Friday na ..

Aalis na kami ni sa bahay na kinalakihan namin .. di ko na napigilang umiyak .. nilibot ko ang bahay namin sa huling pagkakataon . Kumuha ako ng papel at ballpen at nagsulat ng maikling message para sa bibili ...

"For the one whose gonna buy this house , please took good care of it and have a lot of good memories in this house cause I have milions of good memories here ... take care ! xx Love , Zooey Malik". Yun ung sinulat ko ... di naman ganun kaganda ung pagkakasulat ko kasi 4 years old palang ako nun ... kumuha ako ng thumbtacks at dinikit na yun sa pinto.

"Ba-bye papa .. ". pabulong kong sinabi at sinara ko ang pinto. Tumakbo ako sa taxi na sasakyan namin papunta ng airport. Nakita ko na tulog na si Zayn , sumilip ako sa bintana at pinagmasdan ko ang bahay namin at nagsimula nang umandar ung taxi. Hindi ko na napigilang umiyak pero di ko yun pinatagal yun at pinunasan ko na agad ..

Tumingin ako kay mama at nakita ko na umiiyak parin sya .. pinunasan ko yun at nagkangitian kami ..

Naisipan ko na - mag nap muna kasi malayo pa namn yung airport ..

~~~~~~~~~~

Andito na kami sa airport. Maaga papala kami kaya umupo muna kami sa bench dun .

"Mama .. naiihi po ako .. ! ". Sabi ko kay mama .. "Tara nak samahn na kita .. , Zayn ikaw naiihi ka ba ? ". Tanong ni mama .. "Hindi po !". Sagot ni Zayn. " O sya !, dito ka muna ha , wag kang aalis dyan .. magccr lang kami ni Zooey ... wag ka aalis jan ..". BIlin ni mama kay Zayn sabay halik sa pisngi ni Zayn at nag cr na kami .

Tapos na kami magcr , bumalik na kami sa bench kung san namin iniwan si zayn ... Wait a minute ! Asan si Zayn at ung maleta nya ?? Hala !! NAWAWALA SI ZAYN !!  :'( " Mama !! as-an si Zayn ?! ". Sabi ko kay mama at di ko na napigilang umiyak.. "sshhh ... tahan na .. mahahanap din natin sya .. .. ". Sabi ni mama na pinipigil umiyak ..

Hinahanap na namin si Zayn ... iyak parin ako ng iyak .. SI mama rin . May biglang nagsalita sa airport di ko alam kung san galing un . "Flight to Philippines , please head to your plane right now. Thank you ! ". Sabi nung boses. "Halika na anak , flight na natin yun ". Sabi ni mama. Dumeretso kami sa Information desk at kinausap ni mama ung babae dun. " Gudmorning Ma'am , How can I help you ? ". Tanong nung babae kay mama. Kumuha si mama ng picture picture ni ZAyn at inabot nya ito sa babae.. " Here , It's a picture of (sobs) my missing son .. his name is Zayn Malik .. 4 years old.. If you ever found him .. (sobs) my number is behinf the picture .. That's all .. we have to go now ..". Sabi ni mama at umiiyak na sya ..

Pumunta na kami sa airplane at sumakay na kami .. " Were about to take off in 10 minutes  ". Sabi nung boses na kung saan na naman galing . Nakita ko si mama umiiyak paren. " Don't worry ma .. we'll find him .. ". Sabi ko habang kino-comfort si mama .. " Sana nga makita natin sya .. ". Sabi ni mama at umiiyak parin. " O sya ! tulog na tayo nak ! ". sabi ni mama at natolog na kami ..

End of Flashback:

Kahit 12 years na ang lumipas .. hindi parin kami tumitigil sa paghahanap sa kanya .. at hanggang ngaun di ko parin makalimutan ang mga pangyayari .. 16 years old na rin sya ngayun . Ano na kaya itsura nun ? Siguro ampogi pogi nun kasi ang ganda ko ... Choss .... Joke lang ! Gusto ko na sya mayakap ulit .. Siguro antali-talino na nun .. Gustong -gusto ko na sya makasama ulit .. :'(

----------------------------------------------

Simula palang andrama na noh ? 

hahhaha !! XD

VOTE.COMMENT.READ.SHARE ..

SUPER HABA NETO ..

BABAYE ! :D

lOVE YOU GUYZZ !! ;D

~Gheuelle <3