My Love is A Beautiful Nerd

CHAPTER 32

(Continuation)

''Christian pinagkasundo na namen kayo para ipakasal as soon as possible.'' Sabi ni Papa ''What the heck? Anung karapatan nyo Pa para gawin yan? May sarili akong pag-iisip at hindi ako makakapayag na ipakasal nyo ko jan.'' Pagalit na sabi ko Agad na dumampi saken ang kanang palad ni papa at napahawak nalang ako sa pisnge ko dahil sa sobrang hapdi ng pagkakasampal nya. *Pakkkkkkkk* ''Sumosobra ka na Christian! Hindi mo kame ginalang sa harap ng bisita naten. Sa ayaw at sa gusto mo ikakasal kayo. At wag mung susuwayin ang kagustuhan ko kung ayaw mung itakwil ka namen!'' Sabe ni Papa ''Matagal nyo na kong tinakwil papa hindi ko nga maramdaman na tinuturing nyo kong isang anak eh.'' Sabe ko -Flashback memory- May kakambal ako dati ang pangalan ay Charles Canlas at 13 years old kame bale oras lang ang pagitan namen nun. At sya ang unang inuluwal ni Mama bago ako. Nagplano kame ng outing nun at nung andun na kame ay agad kong inaya ang kakambal ko na pumunta sa dagat para maligo. Sa di inaasahang pangyayari bigla namang pinulikat ung kakambal ko pero huli na nung nasagip ko sya dahil tuluyan ng nawalan ng hininga ung kakambal ko. Agad na inangat ko sya lumangoy palayo sa dagat. ''*Sob* Charles kapit lang wag mukong iwan please*Sob*.'' Mangiyak-ngiyak na sambit ko ''Salamat christian pero di ko na kaya paalam ikaw na bahala kay mama at papa mahal na ma----'' Putol na sabi nya ''Charleeeeeeeesssssssss!'' Pagsigaw ko habang humahagulgol sa iyak ''Mama, Papa tulungan nyo po kame.'' Pagtawag ko ''Anak baket anung nangyare?'' Tanong ni mama ''Pinulikat po sya ma. Sinubukan ko po syang iligtas pero nahuli ako. Patawad Mama, Papa.'' Malungkot na sabi ko Pagkalapit ni Papa samen bigla nya kong tinulak at niyakap Ang walang buhay na si Charles. ''Pa sorry kung di ko sya nailigtas. Ginawa ko naman ang lahat eh pero di na nya ko nahintay.'' Sabi ko ''Ikaw ang may kasalanan ng lahat ng ito eh. Kung hindi mo sana sya inaya sa dagat sana buhay pa si Charles.'' Galit na sabi ni Papa ''Hon Don't say that walang kasalanan si Christian.'' Pagtatanggol ni mama saken ''No Hon, kasalanan ito lahat ng bata iyan.'' Dagdag pa ni Papa ''Sorry Po.'' Sabi ko ''Hindi maibabalik ng sorry mo ang kakambal mo!'' Sabi ni Papa After 1 week pinacremate si Charles ayaw kase ni Papa na ipalagay sa cemetery. Ngsimula na ang araw ng pasukan at dun na din nagsimula ang pagiging gangster ko at lageng nakikipagbasagan ng mukha pero dahil magaling ako sa pakikipagsuntukan di pa napupuruhan ang gwapo kong mukha. Isang babae lang ang nakasuntok saken si Baby Girl. Hindi na din ako ngumingiti. Pwede na nga akong Maihahalintulad sa isang napakalamig na Yelo. -End of Flashback- ''Nakalimutan nyo na ba Pa? Alam ko hanggang ngayon ako pa din ang sinisisi nyo sa nangyare sa kakambal ko! Ramdam na ramdam ko din kahit kelan di ka naging ama saken.'' Sabi ko Hindi na nakapagsalita si Papa at ako tuluyan ng lumakad palayo sa kanila. A/N; Done keep reading guys :)))