Η Ψεύτρα

Η αγαπημένη θεία

Ήταν τέλη Νοέμβρη , σε λίγο θα ήταν Χειμώνας κι εκανε κρυο. Η Κλέα είχε γυρίσει απ' τον παιδικό σταθμό της γιαγιάς της στο σπίτι της. Δεν ήταν κανένα τέλειο σπίτι, ηταν ενα τετραόροφο σπιτι που οι γονείς της το νοίκιαζαν απο τότε που γεννήθικε η Κλέα. Δεν το είχαν όλο βέβαια, ήταν φτωχοι άνθρωποι. Είχαν μόνο το εισόγειο και τον πρώτο όροφο, στους άλλους τρείς ορόφους δεν έμενε κανείς, είχαν πέτρες και οι πόρτες ήταν κλειδωμένες. Πολλές φορές πήγαινε στον δεύτερο όροφο η Κλέα και τραγουδούσε, την έκανε να αισθάνεται καλύτερα μετά απο αυτά που περνούσε. Τραγουδούσε κι άλλες φορές, όταν ήταν πιο μικρός ο σκύλος της του τραγουδούσε για να κοιμηθεί. Τραγουδούσε και σ έναν άλλο χώρο με σκαλιά που δεν πήγαινε κανένας, ο οποίος ήταν στο σχολείο της γιαγιάς της. Αγαπούσε να τραγουδάει, ειδικά όταν έκανε ηχό η φωνή της κι ακουγόταν πιο ωραία. Οταν τραγουδούσε σε εκείνον τον απομωνομένο χώρο στον παιδικό σταθμό της γιαγιάς της, πολλές φορές την φώναζαν για διάφορα θέματα κι όταν πήγαινε προσπαθούσε ή να τελειώνει γρήγορα-γρήγορα ή να αποφεύγει τους λογους που την φώναζαν για να πάει στον μυστικό της χώρο να τραγουδίσει. Μια φορά όταν τραγουδούσε σ εκεινα τα σκαλια της φώναξε η γιαγιά της για να χαιρετήσει τη θεία της που δουλευε στον παιδικό σταθμό.Ηταν μια πολυ αγαπημενη της θεια, την έβλεπε κάθε μέρα και την ηξερε απο τοτε που γεννηθικε.. Τελος παντων, την επομενη μερα η Κλεα δν ειχε κανει ενα μαθημα και δν ηθελε να παει σχολειο και μετα απο πολλα έπεισε τον μπαμπα της. Εκεινη την μέρα που ηταν σπιτι και επαιζε με τις κουκλες της ειχε ενα τηλεφωνιμα ο μπαμπας της απο τον αντρα της αγαπηνενης της θειας.. Μετα απο αυτο το τηλεφωνιμα ο μπαμπας της ηταν ανησυχος..Πηραν το αμαξι και πηγαν στο σπιτι της θειας της. Ο μπαμπας της πηγε πανω στο σπιτι και της ειπε να μεινει στο αμαξι.. Δεν καταλαβαινε τιποτα..Υπεθετε διάφορα.. Οταν πηγε στο παιδικο σταθμο της γιαγιας της της αποκαλυψαν την αληθεια. Η θεια της ειχε πεθανει. Την επομενη μερα ηταν η κηδεια της, πηγε στο σπιτι της και ολοι ηταν λυπημενη κι αυτη το ιδιο αλλα ηταν αρκετα δυνατη και δν το εδειχνε ή ετσι ηθελε να δειχνει..Οταν ομως την ειδε ξαπλωμενη στον ταφο της περιτριγυρισμενη απο τα παιδια της, δεν αντεξε κι αρχισε να κλαιει. Ηξερε πως δεν θα το ξεπερνουσε ποτε.