Bahçede oturmuş çevreyi dinliyor,düşünüyordum
Acaba herkes mutlumudur.
Yada gerçekten öldüğünü sanıyolarmıdır
Bence hiç bi insan üzüntüden ölmez depresyon gibi düşünün
Aslında insanlar çocukken üzüntüden ölür çünkü bir çocuğun çevresindeki insanların kahkahalarıdır çocukları defalarca yere düşüren kimi çocuk dilenir annesine bakmak için kimi çocuk utanır dışarı çıkmaya korkar kimi çocuk babasının annesini aldattığı için piskolojisini bozar
Tamam hepsinin ayrı acısı var ama kiminin küçük kiminin büyük
Sonuçta acısı olan çocuklar konuşmayı,koşmayı,gülmeyi.
Hatta üzülmeyide bırakıyo
Düşlemeyi,dökülmeyi,zıplamayı,oyun oynamayı.
E onlarda napsın acıları anca büyüyünce geçiyo büyüyene kadar seni seviyorum diyen herkese inanabilecek kadar çocuk oluyorlar
Onların asıl ihtiyacı olan şey
bir insanın onları koca bir gülüşten sevmesi.
