Oyun Bozan

♠Dosya♠

İyi okumalar! Bu arada nerdeyse 3K olmuşuz. Hepinize çok teşekkür ederim ❤ :)

Ali'den

Her yanım yara bere içinde olduğundan uyumak, hareket etmek hatta konuşmak bile acı veriyor. Yanlış bir hareketimde acı içinde kıvranıyorum. Ama en çok acı veren bunu bana beni büyüten kişinin yapmış olduğu gerçeği oluyor. Kötü biri olduğunu biliyorum. Ama ölmüş babamın yerini dolduran adam bir taraftan da. Her ne kadar bir katil olsa bile. Her be kadar insanların hayatını karartmış olsa bile.

Yatmaktan sıkılıp yavaş hareketler ile kalkmaya çalışıyorum. Evet sadece çalışıyorum. Çünkü ayaklarımı yere bastığım an canım yanıyor. Yinede umursamayıp ayağa kalkıyorum. Kapıya doğru adımlıyorum. Koridora çıkıp merdivenlere gidiyorum. İki kat aşağı inmek? Bu halde? Bunun düşüncesinin bile can yakıcı olduğunu biliyorum. Ama tüm gün boyunca yatmak istemiyorum. Tam bir basamak inmeye hazırlanırken koridorda yankılanan topuklu sesi durmama neden oluyor. Arkamı döndüğümde korku dolu gözler ile bana bakan Nazlı ile karşılaşıyorum. Önce yaralarıma bakıp bocalıyor. Ama kimin yaptığını ve neden yaptığını gayet iyi bulduğunda soru sormuyor. Korkunun içine şaşkınlık eklerken konuşmaya başlıyor;

N: Buldum ali. Bu sefer gerçekten buldum! O çok yakınında.

Olamazdı! Bulmuş olamazdı, bulmamalıydı...

Selin'den

Yeni planlarımı uygulamaya geçerken gecenin zifiri karanlığı bana eşlik ediyordu. Bu sefer yapacağım şey;

Büyük bir isteğinin gerçekleşmesini sağlamak.

Kurduğu büyük bir planın taslağını ele geçirip tüm kopyalarını ortadan kaldıracağım. Bence emeklerinin çöpe gitmesi büyük bir acı verir. Çünkü öğrendiğime göre 5-10 yıl uğraşmış bu plan için. Son rötuşlarını yapıp uygulamaya geçeceği anda planın kayıp olması ne kadar kötü olurdu değil mi? Yazıkk (!) Ve malesef ona bu kötülüğü yapacağım.

Dar sokaklardan hızla geçerek projenin bulunduğu yere gidiyorum. Evin önüne geldiğimde her zamanki gibi savaş her şeyi hazırlamış oluyor. Bahçe kapısından geçip evin aralık kapsından geçiyorum. İçeride fırtına öncesi sessizlik var nerdeyse.

Elimdeki eve ait olan haritaya bakarak tüm çalışmaların olduğu arşive girdim. Bu ne böyle?! Kaç bin insanın hayatını karartmışlar.. Dosyadan geçilmiyor nerdeyse. Neyseki hepsi Alfabetik sıraya göre dizili. "Zeynel Togay". Kendisi büyük bir iş adamı. Aynı babam gibi. Onu da babam gibi katledecekler galiba. Umarım adamın çocuğu falan yoktur. Benim plan batarsa adamın hayatı batacak. Ve malesef benim gibi çocuğu varsa...

Düşüncelerimi savuşturarak en son rafa tabi Z Harfi ile başlayan dosyaların olduğu bölüme gittim. Köşeyi dönmem ve bir dosyaya çarpmambur oldu. Şansa bak dosya ses çıkarmadı ve kucağıma düştü. Dosyayı kaldırıp koyacağım anda gördüğüm isim beni yere civiliyor.

Tamam tamam hem kısa sürdü hem geç geldi kızmayın 😒. Neyse umarım beğenirsiniz! Diğer bölümde oynadığımız oyunu tekrarlayalım mı? Siz önce ☆ butonuna basın, sonra yorum bölümünden görüşlerinizi belirtin bende mutlu olayım olur mu?