yakın arkadaş oluyor ..!

11 2 1
                                    

İkinci gün bitmek üzereydi ..okul dışında ilk adımı attığımda biri beni arkamdan  seslendiğini farkettim ..kafamı çivirmemle birlikte emrecanı gördüm arkasında endişeli duran revan vardı .

Emrecan bana doğru gelmeye başlamış.bana ne söylediğini biliyordum çünkü insanların gözleri okuma yeteniğim vardı ama bu sefer dua ediyordumki düşündüğüm gibi olmasın.

-merve dur konuşmalıyız

-buyur

-benimle çıkarmısın?? güvenli bir sesle söylemiş

Ona ne cevap vereceğimi bilemedim tabiki hayir diyecektim ama aramızda soğukluk yaratmadan nasıl söyleyebilirdimki bunu? ..ben bu terz kızlardan değildim ve bu herkesi şaşırtıyordu hatta istanbuldaki en yakın arkadaşım ben hiç evlenmeyeceğimi düşünüyordu.

İçimde baya bir soğukluk vardı hiç kimseye aşık olamıyordum üstelikle emrecanla bir gün önce tanışmıştık ve terzi çok korkunçtu..ciddi yada sevebilen birine benzemiyordu

-şey..yapamam

Bir anda emrecanın yüzündeki sahte gülümse ciddi efadeye dönüşmüş

-neden?

-ben böyle bir kız değilim,yalnış anlama ama gerçekten çıkmaya düşünmüyorum …

-çıkıyormusun yoksa?

Anlamak istememkten geliyordu ama ben nazik olmak için elimden gelini yapıyordum .

-hayir yok öyle bir şey, sadece çıkmak istemiyorum hiç kimseyle ..

"sana düşünmeye daha zaman veriyorum"diyip ayrılmış beni dinlemeden .

o aralarda revan geldi yanıma .

-onu reddittinmi ?

-evet

-sen ne yaptın merve ..bu çocuğu tanımıyorsun seni kafaya takarsa fena olur

bunu doyduğumda içimde bir korku bir çaresizlik hissetmiştim .

-neden?

-bak herkes emrecanla takılabilir,beş dakikalık sohbet edebilir ama kimse onunla arkadaşlık kuramaz..herkes biliyorki emrecan çok kötü bir insan açıkçası, keşke ona evet deseydin, seninle üç dört gün çıkıp sonra senden sıkılıp bırakıcaktı zaten .

bu son sözler gururum dokunmuş gibi oldu ..kendimi eskelenebilen ucuz bir şey gibi hissetmiştim.

-hayir!! diye bağırdım ..o kendini ne sanıyorki istemezsem istemiyorum arkadaşım..taksın beni kafaya ondan korkum yok!

sertçe dönüp yolumu devam ettim revanla benim aramızda bir şey kırmış gibi oldum ama haklıydım buna söylemeye hakkı yoktu .

senirli bir şekilde yürümeye başladım bugün rüzgarın yanına gidecektim ona söz vermiştim . onun yanına geldiğimde dündeki gördüğüm aynı tabloyu çezildi önüme ..rüzgar çay bardağını içip dışarıda oturuyormuş.

-ya sen hep burdamı oturiyorsun?! dedim gülerek .

-seni bekliyorum vallah ..hadi geç sene içere

-içere geçtim,dükkanı hakkatan çok güzel görünüyordu bir sürü uyuncak vardı pembe ve mavi renkli uyuncaklarla doluydu özellikle bebeklerden ve arabalardan ...

-çayımızı içelimmi?

-içiyorsun ..

-hayir..birlikte içecektik ya çayı

-tamam tamam şaka yaptım

-o zaman gel seni gizli mitfağımla tanıştıryim

dükkanın sonundaki sol tarafta beyaz bir kapı vardı ona doğru elerledik rüzgar kapıyı açtığında elektrik fırın ve küçücük bir masa gördüm ..

dar bir oda gibi bir şeydi penceresi yoktu diye pek güneş alamzdı .

masanın üstüne iki çay bardağı,çaydanlık ve kurabiyeler vardı ..beni gerçekten bekliyordu

-buyur otur sana ..

-oturduğumuzda çayımı verdi,bu odanın sakinliğini insanı sessiz olma isteğine getirir ..

-ih..bana kendinden anlat ..söyledi sessizliği kırmak isteyen rüzgar

-şey istanbuldan geliyorum burda annemin ailesiyle oturiyorum ..lisedeyim..işte bu kadar ..sen ?

-ben izmirliyim ..annemlerle oturuyorum bir uyuncak dükkanı edarediyorum bu kadar ..

-çok güzel

-ne oldu ..dalgın gibi görünüyorsun

beni on yıldır gibi tanıyormuş gibi söyledi .

-nerden biliyorsun belki benim normal halim bu

-söyle söyle

aslında bende onu on yıldır tanıyormuşum gibi hissediyordum ..

-şey..okulda küçük bir tatsızlık yaşadımda.

-ne oldu ?alışamadın yoksa

-aslında sınıfımda bir çocuk var onunla çıkmamı istemiş

bir erkekle böyle bir şey paylaşmam bana garip geldi

-beğendinmi onu ?

-hayir ..çıkmak istemiyorum ama çocuk tehlikeli görünüyor ..

-tehlikelimi ? günü okulda geçen bir çocuk ne kadar tehlikeli olabilirki

-o anlamdan değil terslikler çıkarabilecek kadar tehlikeli .

-korkma!seni kimse bir şeye zorlayamaz tamammı ? insan özgürdür ..
okuduğu kitaplardan çok etkilenmiş gibi konuşurdu

-hem seni taciz edersi bana haber ver konuşması devam ederek söyledi ..

bunu duyduğumda acayıp bir rahatlık hissetmiştim . kendimi o kadar güvendi hissettirdiki bu söz

aslında kadın ne kadar güçlü olursada içinde her zaman ona güven veren bir erkeği ister ..babası,abiyesi,sevglisi,arkadaşı farketmezki ..

-hımm bu kadarmı senin derdin

-evet

-eminmisin ?

bu adam resmen insanların düşüncelerini okuyabilirdi .
ama dertlerimi öyle ilk günden anlatmak olurmu ..nasıl olsa onuda çok uzun zamandan tanımıyordum..
ama biriyle dertleşmem gerkiyordu .

-ben çalışmak istiyorum

-ah ah niye?

-dedemi daha fazla masraflara sokmak istemiyorum ..

bu para konusu benim canımı sıkıyordu babam  vermiş ama bana verdiği paralar okul masrafları zorla karşılaşıyordu .

-gel burda çalış o zaman

-nasıl yani ?

-ben zaten birnin yardımına ihtiyacım vardır

-gerçekten sağol ama sırf bana iyilik yapmak istediğin için kabul edemem ..
-iyilik falan değil ..ben gerçekten birine ihtiyacım var

------------------------------------------------------------
merhaba arkadaşlar umarım beğenmişsiniz eğer cevabınız evetse
oy verin .. <3
  








Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 26, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

içimizdeki rüzgarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin