Cara's POV
So nagstart na yung movie. Ang ginaw dito sa loob, and fck! I forgot to bring my jacket, sinehan nga pala yung pupuntahan ko. Hayyy! Tahimik naman kaming dalawa, seryosong nanonood ng movie, pero napansin ko na ang likot-likot nya. Di sya mapakali sa kinalalagyan nya. Pero di ko na lang pinansin baka ganun lang siguro talaga sya.
Nandun na kami sa scene na medyo SPG hahaha oo, SPG sya, medyo lang naman. Bigla nyang isinandal yung ulo nya saking balikat. Di na ako kumibo, para sandal lang naman ng ulo diba? Pero dahan dahan rin naman nyang ipinulupot yung isa nyang kamay sa bewang ko para mahila nya ako papalapit sa kanya. Naamoy ko tuloy sya ng mas maayos, nakakaadik yung perfume nya beh! Ang bangoooo. Huhu.
"Ken: you fine?"
"Me: ah.. uhmm oo okay lang ako kaso ang ginaw"
"Ken: hug me, i could be your human blanket from now on"
"Me: hug? Bakit? Alam mo---"
"Ken: shh... oo alam ko pero wala namang makakaalam nito diba?"
"Me: pero..."
"Ken: no BUTS Cara, i got this"
And yes, while the movie is still going on we're hugging each other like a couple. I know this is already cheating, but I am left with no choice here! di ako makapag isip ng maayos ngayon lalo na sa posisyon namin. Sanay ako sa ganito pero hindi sa kanya, alam nyo yun? Lol. Basta!
And after the movie, we went out of the cinema. Napadaan kami sa isang part ng mall na di masyadong kadiliman pero wala naman ng tao dahil past 9pm na and bigla nya akong pinahinto sa paglalakad at niyakap.
"Me: ano to?"
"Ken: masama ba ang friendly hug?"
"Me: hindi naman"
"Ken: so it is"
But then he let go of our hug and faced me. His face is already inches away from me like any minute we could kiss.
And I was right....
He kissed me. A smack one.
"Me: bakit?!"
"Ken: friendly kiss?"
"Me: hindi pwede Ken. Alam mo--"
He, again kissed me, but this time it's deeper and sweeter that nobody could resist. He pulled me closer to him and hugged me tightly for me to avoid from chasing him.
"Ken: shh... just kiss me"
And after a minute we are already catching our breaths. He then flashed a sweet smile to me. Ang gwapo nya talaga! Pero ulol na kung ulol eh di ko sya kayang pigilin. Im shookt!
On our way to home no one dared to speak. The awkwardness is very high that no one could reach at that moment. And yes my mind is now a mess. I could'nt think properly because of what happened. Godamnit! Ano ba kasi to????
Pagkarating namin sa kanto ng aming village ay niyakap nya ulit ako para magpaalam.
"Ken: that was a great one. Goodnight! Text mo ako kapag nakapasok ka na sa bahay nyo."
"Me: thankyou nga pala. Sige, bye!"
Pagkapasok na pagkapasok ko ng bahay ay dumiretso na ako ng kwarto ko. Hindi ko alam anong mararamdaman ko, hindi ko alam anong sasabihin ko, hindi ko alam anong gagawin ko, basta hindi ko alam!!!
At dahil nga gumala kami ni Ken ay nakalimutan ko nang magtext kay Ian, pagbukas ko ng phone ko nakatanggap ako ng 10 missed calls mula sa kanya at isang text.
"Ian: BABE? SAN KA BA AT BAT DI MO NASAGOT CALLS KO?!"
Yes. Galit nga sya, so I called him and told him na nakatulog lang ako kaya di ko sya nasagot para di na sya mag-alala pa.
I lied again. I'm already feeling sorry for him. I really wanna end this shitty relastionship of us (kahit para sakin lang naman shitty talaga lol).
*1 text message received*
"Ken: san ba bahay nyo at di ka pa nakapagtext?"
"Me: oh sorry, Ian called me kasi, galit."
"Ken: really? Why? Di ka ba nagpaalam sa kanya?"
"Me: nope. Pero we're okay now, i told him nakatulog lang ako and naniwala naman na sya eh"
"Ken: oh okay, matulog kana may klase pa bukas. Goodnight! Thank you for your time. Nextime ulit Cara."
I was about to reply but I need not to prolong this conversation anymore and tama naman sya, may klase pa ako bukas so I better sleep.
