Cara's POV
After an hour of waiting, dumating na nga si Ian babe ko. He looks very very haggard, struggle na siguro sa first day of class pa lang, eh samantalang ako naman ez lang hahahahahahahaha. Good student eh ^^
He sat down beside me and he's in front of Eya. Ah basta, kayo na bahala mag imagine. And then Ian flashed a sweet smile for the both of us. Nakokonsensya ako nang bigla kong naalala na may pag-uusapan pa pala kami ni Ian and he looks serious about it. Woah. Mini heart attack beh. But I stayed calm. Ian then cracked the silence between the three of us, di na kasi kami naimik ni Eya nang dumating si Ian, halata tuloy na may tinatago kami. Tsk!
"Ian: ehem.. bakit ang tahimik nyo ata?"
"Eya: ah eh naubusan na kasi kami ng topic kanina pa kami dito eh"
"Ian: ay ganun ba? Sorry kung natagalan pala ako ah, yung prof kasi namin...... ay NATIN babe"
he said that while eyeing me kasi nga di ako pumasok sa 1st day of class diba. woah!
"Me: ay hehe bukas promise babe papasok na ako"
"Ian: u better mean it or else"
I just nodded. Ugh. It's so awkwaaaard! Gusto ko na talagang umamin kay Ian :( ang hirap kasi ng nagtatago ng sikretong malupet!
I threw Eya a 'what-am-I-going-to-do' look and she just smirked at me. This bitch is not helping. Ugh. Eya stood up and fixed her things and herself. Nagpaalam na sya sa amin, aalis na raw sya dahil may gagawin pa daw sila ng mga classmates nya. If I know she's just giving me a chance to talk to Ian. *sighs*
so kaming dalawa nalang nga ni Ian ang naiwan, hindi ko rin alam kung ano ang sasabihin ko, I never felt like this with Ian before, I mean never pa ako nauubusan ng topic pag sya yung kasama ko. Siguro nga ganito ang feeling ng may tinatago ka :(
Ian cleared his throat and started to ask me some things...
"Ian: who's Ken?"
"Me: ah. Ken? He's just my neighbor. Baket?"
"Ian: ah I see. Okay i thought he's another virus to our connection."
"Me: ay hindi noh hahaha wag ka mag isip ng kung anu-ano, alam mo namang close ako sa boys diba"
"Ian: alam ko naman eh, pero lalaki rin ako, alam ko kung may gusto sya sa'yo o wala, pinoprotektahan lang naman kita babe eh"
"Me: but it seems overprotecting me's already unreasonable"
"Ian: okay i will lessen it, but still i'll be looking over you"
Wondering where'd he find out about Ken? Ian has all my accounts kaya nabubuksan nya ang messenger ko, so no doubt na nabasa nya sa chatbox ang pangalan ni Ken. Pero buti na nga lang at wala masyado kaming napag-usapan ni Ken dun dahil sa text at snapchat kami madalas magkwentuhan, and since walang snapchat si Ian, wala akong dapat pangambahan *evil laugh* charot.
Nagsimula nang magsalita si Ian ng kung anu-ano pero yung isip ko'y magulo talaga, di ako nakikinig sa kanya ng maayos nang bigla nyang sinabing may sasabihin nga pala sya sa akin.
"Ian: babe, feeling ko talaga may kakaiba sa iyo these past few days. May problema ba? Sabihin mo."
"Me: uhmm wala naman. Di ko alam, baka stressed lang ako. Baka anxiety disorders lang, ganun."
"Ian: sure ka bang yan lang talaga reason mo? Ang weird mo na. Di ka na masyadong madaldal. It's very unusual of you."
"Me: don't worry about me babe. I got this."
"Ian: okay if you insist."
I never talked again after that. I stayed quiet for a few minutes, thinking if i should really break up with him right here, right now. Damn this. Im going crazy!
I cleared my throat and faced him. I'm dead serious right now.
"Me: Ian let's lie-low for a while"
"Ian: u mean what babe?"
"Me: i need to breathe"
"Ian: u mean nasasakal ka na ba sakin? Ganun ba?"
"Me: no. i just need some me-time, i need to take care of myself, u know."
"Ian: but Cara i'm also taking care of u. Is that not enough?"
"Me: uhmm okay Ian i'll be honest with u now. Nagsasawa na ako."
And then i suddenly stood up, grabbed my things, and walked out in front of his face.
