6.Bölüm (Dengesiz)

507 18 2
                                    

Merhaba arkadaşlar hikayemi okuyorsanız lütfen oy vermeyi ihmal etmeyin. Sizi seviyorum 😘😘

"Üzülme" dedi "Çünkü daha çok üzüleceksin".

Kafam karışmıştı. Ben onu düşündükçe o beni daha çok üzüyordu. Ben kimdim ki onun gözünde. Kimsesiz acınası bir kız.. Sadece bu. Ve bu halimle birde onun için üzüldüğümü söylemiştim.

Hışımla içeri gitmek için bir hamle yaptım. Kalkayım derken ayağım onun uzatmış olduğu ayağına takıldı. Vee bingo! Tam olarak kucağına düşmüştüm. Bir bu eksikti zaten. Poyraz bu ani düşüşüme karşı başını arkaya atmış kahkalarla gülüyordu. İlk defa onu böylesine gülerken görüyordum. Ah be adam ne olurdu başka bir şekilde karşılaşsaydık. Dengesiz olduğu kadar yakışıklıydı da..

O düz bir şekilde bacaklarını açmış otururken ben kucağına yan bir şekilde düşmüştüm. Savrulmanın etkisiyle saçlarım Poyraz'ın yüzüne düşmüştü. Kahkaları arasında yüzünü bana çevirdiğinde birden kendine yeni gelmiş ve boğazını temizlemişti. Yüzü birden ciddi haline dönerken bende hala kucağında oturduğumu farkettim. Saçlarımı onun yüzünden çektim ve arkama attım. Donmuş bir şekilde birbirimize bakıyorduk. Ona bakarken bende gülmüş olmalıyım ki yüzümde hala tebessüm olduğunu farkettim ve bende boğazımı temizleyip ciddileştim. Olduğumuz durumun tuhaflığını anlamamla panikle ayağa kalkmam bir oldu. O da benden sonra ayağa kalkmış ve hiçbir şey dememişti. Hızla eve doğru koştum. Ne kadar da aptaldım. Resmen gidip adamın kucağına düşmüştüm. Sanki başka yer yokmuş gibi.

Eve girdiğimde hala elektrikler yoktu. Yavaşça merdivenlerden çıkıp odam olduğunu düşündüğüm kapıyı açtım ve yatağı bulmamla kendimi büyük yatağa attım.

Karanlıktan korkuyordum ama başka çarem yoktu. Uyumaya çalışacaktım. Bir süre sonra kapının açılma sesini duyunca kalbim yerinden çıkacak gibi olmuştu. Kafamı yorganın altına daha fazla sokup kendimi hayal gördüğüme inandırmaya çalıştım. Ama malesef ki hayal değildi. Adım sesleri gittikçe yaklaşıyordu. Poyraz'ın parfümü burnuma dolmaya başlamıştı. Yatağın sağ tarafının çökmesiyle Poyraz'ın geldiğini anladım. Ne arıyordu ki benim odamda. Hem az önce olanlar neydi öyle. Bana üzüleceğimi söylemişti ve sonra hiçbir şey olmamış gibi, düşmeme kahkahalarla gülmüştü. Kafamı karıştırıyordu. Benim uyuduğumu sanıyor olmalıydı.

"Ah.. aptal kız benim yatağıma yatmış"

Ne? Onun yatağına mı yatmışım. Olamaz. Şimdi kalksam daha çok rezil olurdum. En iyisi hiç çaktırmamaktı, böylece oda benim odama gidip yatardı ve sabah bir şekilde unuturdu. Yani inşallah..

Tabiki de yine istediğimin tam tersi olmuştu. Gelip yanıma yatmıştı. Bu adamın cidden amacını anlayamıyordum. Ne diye gelip yanıma yatıyordu ki şimdi. En iyisi çaktırmadan en uzak yere kayıp orada uyumaya çalışmaktı. Malesef ki başka çarem yoktu. Poyraz'a uykuda hareket ediyor havası verip yatakta en kenara kaydım. Sesini çıkarmadığına göre anlamamış demekti. İçimden derin bir oh çekip gözlerimi kapattım.

Sabah belime dolanan kollarla uykudan uyanmıştım. İlk önce ne olduğunu çözemeyip tam bağıracaktım ki, Poyraz'ın kokusu burnuma dolunca akşam olanlar aklıma gelmişti. Yatağa yattığında çok uzağımdaydı ama şuan resmen bedeninin yarısı üstümdeydi. Şuan ki durumu idrak etmekte oldukça zorlanıyordum ve ona yakınlığımdan dolayı nefesimin kesildiğini hissediyordum.

TESLİMİYETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin