Part 3
Τ-εμμ ναι χαρρυ πρεπει νομιζω να συνεχισουμε να χορευουμε αν θες να κερδισεις τις εντιπωσεις του κοσμου!
Χ- εγω αλλουνου εντυπωσεις θελω να κερδισω!
Τ- καλα λοιπον το ξαναβαζω.
Ξαναεβαλα το τραγουδι. Τωρα καταλαβα γιατι επελεξα αυτό το κομματι. Είναι ότι καλυτερο μπορει να εκφρασει την αγαπη μου σε αυτόν. Όλα τα λογια αγαπης μεσα σε αυτή τη γλυκια μελωδια. Χωρις να το εχω καταλαβει ξαναβρεθηκα στη ζεστη αγκαλια του. αποφασησα να κανω το παιχνιδι λιγο πιο.. ρομαντικο… αγγιξα τα δακτυλα μου στα κατακοκκινα χειλη του και τον εκανα να σκιρτισει. Τον κοιταξα στα ματια και με επιασε απ την μεση. Αρχισαμε να χορευουμε ολο και πιο αισθησιακα στους ρυθμους του ταγκο και αφησαμε την μελωδια να μας παρασυρει. Χωρις να το καταλαβουμε η χωρογραφια ειχε τελειωσει μαζι και το τραγουδι, ηταν καλυτερος χορος που εχω χορεψει ποτε. Μειναμε στη μεση του δωματιου παλι και κοιταζομασταν.
Χ-εισαι υπεροχη χορευτρια.
Τ- γι αυτό αλλοστε με πειραν να χορεψω μαζι σου. Και συ δεν πας πισω! Εισαι και συ ενας πολύ καλος μαθητης!
Χ-καλος? Μονο καλος?
Τ- καλα ενταξει. Ο καλυτερος μαθητης που ειχα ποτε… ευχαριστημενος?
Χ-οσο ποτε!
Τ- λοιπον νομιζω φτανει για σημερα εξ αλλου το σοου είναι μεθαυριο δεν χρειαζεται να βιαζομαστε.
Όταν πηγα να σηκωσω την τσαντα μου από το πατωμα και ηρθε από πισω μου. Εγω γυρισα αποτομα και βρεθηκα μπροστα του.
Χ-για πού το εβαλες?
Τ- σπιτι μου, που αλλου!
Με φιλισε γλυκα στα χειλη.
Χ- να ρθω και γω? Στο ξενοδοχειο δεν θα κανω τιποτα…
T- ελα! Και γω δεν εχω να κανω κατι….
Χ-τελεια φυγαμε?
Τ-ναι φυγαμε… με πειρε αγγαλια και προχορησαμε.
Τι να του ελεγα? Πως θελω να μεινω λιγο μονη μου να το επεξεργαστω στο μυαλο μου ολο αυτό που εγινε? δεν είναι ότι δεν ηθελα απλα λιγο χρονο να το σκευτω… χωρις να το καταλαβω βρεθηκα στο αυτοκινητο του. μου ανοιξε την πορτα σαν σωστος κυριος για να μπω… μετα πειρε και αυτος την θεση του.
Χ- που παμε?
Τ-προχωρα και θα σου λεω…
Χ-καλα….
Σε ολη τη διαδρομη λεγαμε για τα ενδιαφεροντα μας και τις εμπειριες μας σαν ανθρωποι. Μπορω να πω με πολύ χιουμορ… ηταν τοσο γλυκος όταν γελουσε… ξαφνηκα ο χαρρυ σταματησε το αυτοκινητο στην ακρη του δρομου. Με κοιταξε με τα καταπρασινα ματια του που τωρα ειχαν αυτό το βαθυ πρασινο που σε κανει να χανεσαι. Αρχισε να δαγκωνει τα χειλη του με τον γνωστο τροπο που σε κανει να λιγωνεσαι. Τον κοιταξα και γω. Ηταν τοσο ομορφος όταν με κοιτουσε. Δεν μπορουσα να παρω τα ματια μου από πανω του. μετα εβαλε το αυτοκινητο μπρος σαν να μη συνεβη τιποτα… μπορω να πω ότι μου τη χαλασε… ετσι είναι αυτος! Αλλα δεν καταλαβε. Το παιχνιδι αυτό θα το κερδισω εγω!
