Raven's POV
Its Claire death anniversary kaya eto ako at naglalakad papuntang cemetery. At isa na akong successful businessman gaya ng pangako ko sa kanya 6 years na rin pala. Pero parang kahapon lang ang lahat. Sariwa pa rin ang bawat pangyayari.
Nakatayo ako sa harap ng puntod niya. Hey Claire miss na miss na kita. Gaya ng pangako ko sayo magiging successful businessman ako tingnan mo ako ngayon ako na ang nag mamay ari ng kumpanya ni Dad. Sana masaya ka na talaga kung nasan ka ngayon. At yung ipinangako ko din na di ako maghahanap ng iba,wala akong pinapalit sayo, kase wala kang kapalit eh, nag iisa ka lang. Yun lang i love you.
Nahiga ako sa damuhan at nakatulog.
"Hey Raven please wake up miss na kita." Teka boses yun ni Claire ah. Gusto kong idilat ang mga mata ko pero ayaw. Claire? Asan ka?
"Raven please wake up for pete sake" narinig ko ulit ang boses niya pero mahina ulit ito.
"Claire where are you." Bakit ba di ko maidilat ang mga mata ko.
"I love you Raven." Pagkasabi niya ng word na yun ay naidilat ko na ang mata ko. Pero nasa ibang lugar ako. Nasaan ako? Inilibot ko ang paningin ko. Na-nasa hospital ako. Nakita ko si Claire na naka talikod sa akin.
"Claire? " nabigla naman siya sa pagsalita ko, humarap siya at may tumulong luha sa mata niya.
"R-Raven? Thank God nagising ka na." Sabi niya sabay yakap sa akin. She's not dead. Ano bang nangyayari. Panaginip lang ba yun? Di ko napansin na may tumutulo din na luha sa mata ko.
"Hey are you crying?" Tanong niya sa akin matapos bumitaw sa pagkakayakap.
"Yeah." Sabi ko sabay punas ng luha ko.
"Why?"
"I don't know maybe tears of joy." Sagot ko.
The End
YOU ARE READING
The 50th voicemail
RandomRaven Monterola mayaman, gwapo, nasa kanya na ang lahat, girlfriend na maganda ,famous na si Ean Claire Tavish. Pero nabago ang lahat dahil sa malagim na aksidente na hindi inaasahan ng lahat. Hi sana magustuhan niyo.
