Bir süre sonra insanlar pek de umrunda olmuyor...
Kimseyi değiştirmeye çalışmıyorsun...
Kimin ne düşündüğünü , kimin ne yaptığını umursamıyorsun...
Yorulunca kendi kabuğuna çekilip o küçücük dünyanda yalnız yaşamayı öğreniyorsun...
Anlık mutluluklar yaşayıp , derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin zaman kimseye de ihtiyacın olmuyor...
Siz buna yalnızlık diyorsunuz ben ise huzur.....
