Öfleye pöfleyede olsa pijamalarimiz yerine o bana dar gelen uniformayı giymeye mecburdurdum...Bu gün aslinda çok fazla birşey yapmamiza gerek yoktu... Sadece ayda nasil yürüyeceğini öğrendik o kadar aslında bu size biraz absürd gelebilir ama
komutan Cahit ilk aya gittiğinde korkarak geri gitmek istediğini fakat arkadaşı onu cesaretlendirerek aya adım atmasini sağlamıştır....Ve böylelikle bizimde birbirimize destek olarak neleri başarabileceğimizi öğrenmiş olduk...Bunun üstüne moladayken telefonuma bir mesaj geldi bu mesaj annemdendi ortalık bana sessizleşti sanki bir anda herkes sustu veya ben öyle hissetim içimdeki bir duygu canlandi uzun zamandir eksik olan bir duygu adı mutluluk...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Bir Başlangıç
Fiksi Ilmiah4 kişi neler mi yapabilir?İsterse dünyayı bile yok edebilir...