Ilang araw na hindi lumalabas si Carryl sa kanyang kwarto. Isang araw kinatok ng tatay niya ang kwarto...
Ama: Carryl! Carryl! Lumabas kana diyan sa kwarto mo! Ilang araw kana hindi lumalabas ahh. Nag-aalala nako sayo!
Step Mother: Hayaan mo na siya diyan sa kwarto niya... Baka namn may ginagawa lang...
Ama: Hindi ko pwedeng pabayaan ang anak ko!....
Yaya kunin mo nga ung extrang susi sa kwarto ni Carryl!
Yaya: Sir, eto na po ung susi🔑
(Binuksan ng Tatay ang kwarto..Habang naglalakad sia... May nakita siyang bakas ng dugo💦
Nakita niya si Carryl na naka bigti... Umiyak ang kanyang tatay😭...)
* May nakita siyang sulat sa higaan ni Carryl..
= Tatay, pasensya na po kayo sa mga nagawa kong kasalanan.
Mahal na mahal po kita!Makakasama ko na po si nanay dito. Siguro po nahihirapan na po kayo sa akin kaya alagaan nio nalang po ung sarili mo. Sana maging matatag kayo ni Tita. Wag nio rin po pabayaan ung anak nio! Mahal na mahal po kita=
