Ένοχη Κατάσταση (On Hold)

Πρόλογος

Πήρε μια κουβέρτα για να σκεπαστεί και κοίταξε έξω από το παράθυρο.Η βροχή έπεφτε με ορμή στο έδαφος, λες και οι σταγόνες της ήθελαν να τελειώσει όσο το δυνατόν γρηγορότερα το μαρτύριό τους. Αυτό ήθελε και αυτή... Να τελειώσει το μαρτύριο της...! Ο μπαμπάς της, η μαμά της... Ήταν νεκροί... Οι μοναδικοί δικοί της άνθρωποι είχαν πεθάνει... Θυμήθηκε τη χαρά που την είχε κατακλύσει εκείνη τη μηραια μέρα, επειδή μετά από μέρες θα ξαναεβλεπε τους γονείς της.Θυμήθηκε όταν αντίκρισε τα πτώματα των γονιών της μόλις μπήκε στο σπίτι της και εκείνον... Εκείνον το μαυροντυμενο άντρα με ένα αιματοβαμμένο μαχαίρι στο χέρι να στέκεται πάνω από τους γονείς της και να χαμόγελα. 《 Η δουλειά τελείωσε! 》 είχε πει και την είχε κοιτάξει. Και αυτή... Αυτή είχε κοκαλωσει...

______________________________________

Γεια σάς. Ειναι η πρώτη φορά που γράφω γενικότερα μια ιστορία. Ποτέ δν έχω ξαναδοκιμάσει. Ελπίζω να σας αρέσει 😕